چهاردانگه بیشتر بخش هاییش که نمایشگاه و فروشگاه ها هستند خیلیی پررفت و آمد هست و بخش های صنعتیش بیشتر کسانی در رفت و امد هستن که در این صنایع مشغول به کار هستن، اما به واقع این بخش از شهر میدونم مشاغل خیلی زیادی رو پوشش داده و از نظر اهمیت در اشتغال خیلی بخش مهمیه

علاوه بر این در شهرک صنعتی چهاردانگه تولیدی های فراوانی وجود دارد که به ویژه در سال های اخیر اقدام به فروش مستقیم تولیدات خود می نمایند. از این جمله میتوان به تولیدی های مبل و اثاثیه منزل اشاره نمود که بازار بزرگی را در شهرک صنعتی چهاردانگه ایجاد کرده اند.

چهاردانگه در شهرستان اسلامشهر است.ان تهران قرار دارد. این شهر که در جنوب غرب تهران قرار دارد، طبق سرشماری سال ۵ حدود ۵ نفر جمعیت دارد که شهر کوچکی محسوب می شود. البته جمعیت اندک آن گویای این مسئله است. که این شهر بیشتر یک شهر صنعتی و تجاری به شمار می رود و بخش مسکونی آن به نسبت بخش های دیگر رونق کمتری دارد.

محدودیت‌های بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعه‌کار در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشین‌کاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگ‌زنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعه‌کار را که قابل اجرا هستند، افزایش داده‌اند. با این حال، کار با تلورانس‌های در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور می‌کند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعه‌کار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بی‌حرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجه‌ای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعه‌کار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل می‌گیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانه‌ای داخلی و خارجی می‌شوند. در نهایت، هر میزان از بی‌عیب بودن ماشین‌کاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماه‌های بعدی از حد تلورانس خارج می‌شود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبه‌رو می‌شوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعه‌کار یا طراحی‌ای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگی‌های قطعه در مقیاس‌های میکرو یا نانو جلوگیری می‌کند، انجام می‌دهند.

به دلیل محدودیت‌های موجود در طراحی که به این دلیل ایجاد شده‌است که در این فرایند قطعه کار ماشین و ابزار را احاطه کرده‌است، فرایند بورینگ را از نظر کاهش عمر و است.حکام نگهداری ابزارها، افزایش تمیزی و ظرافت زاویه‌های ایجاد شده (به دلیل محدود شدن تکیه‌گاه‌هایی که می‌تواند به لبه تحت برش متصل و داده شود) و همچنین دشوار بودن بازرسی از سطح نهایی و ایجاد شده (از نظر سایز و اندازه، فرم،

تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظام‌های دستگاه و چرخش آن دارد. همان‌طور که قطعه کار چرخانده می‌شود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد می‌شود. هنگامی که ابزار برش قطعه‌کار را درگیر می‌کند، یک تراشه تشکیل می‌شود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه می‌توان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحله‌ای باشد.

برای بیشتر کاربردهای تراشکاری بورینگ، تلورانس در حدود ٫ اینچ(٫۵ میلی‌متر) به راحتی نگهداری می‌شود. تلورانس از مقدار معمول تا ٫۵ اینچ (٫ میلی‌متر) معمولاً بدون مشکل یا هزینه خاص، حتی در حفره‌های عمیق انجام می‌شود. تلورانس بین ٫ اینچ(٫ میلی‌متر) و ٫ اینچ(٫۵ میلی‌متر) جایی است. که چالش‌ها آغاز به افزایش می‌کنند. در حفره‌های عمیق با این تلورانس، محدودیت اندازه و قطر سوراخ به اندازه محدودیت‌های هندسی عامل محدود کننده می‌باشند.

انواع مختلفی از بورینگ وجود دارد. نوار بورینگ ممکن است. در هر دو انتها پشتیبانی شود (که فقط در صورتی کار می‌کند که حفره موجود یک سوراخ کامل تا انتهای قطعه باشد)، یا ممکن است. در یک انتها از آن پشتیبانی شود (که برای هر دو سوراخ کامل و سوراخ تا عمق مشخص یا سوراخ کور عمل می‌کند) که این فرایند به بورینگ خطی معروف است.. نوع دیگری از این فرایند بک بورینگ (به