وسعت شهرستان در حدود ۵ کیلومتر مربع است. و دارای بخش، دهستان و روستا است.. این شهرستان در منطقه دشت آبرفتی جنوب غربی تهران واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا در حدود یا ۵ متر است.. شهرستان، قطارشهری در حال احداث دارد.
صاحب کتاب «اختران فروزان ری و طهران» () در خصوص تاریخچه و شجره ی امامزاده این بزرگوار تا امام حسن مجتبی (علیه السلام) هفت پدر فاصله است.، و قبر این بزرگوار و برادرش ابوالحسن علی الاصغر در روستای ششکلو مزار معتبریست؛ و گمان نگارنده این است. که اصل آن لقب «ششدیو» پدر این دو بزرگوار است. که در کنار یکدیگر واقع شده اند. امامزاده محمد ششدیو اولین امامزاده ای است. که به این قریه نازل شده است. و سکونت نموده، و ممکن است. بانی تأسیس آن قریه خود آن جناب بوده باشند، و بدین سبب روستا نام خود را از ایشان اخذ کرده است.. مؤلف در ادامه آورده است. که سید محمد ششدیو دارای هفت پسر بوده اند: )ابوهاشم حسین؛ ) ابوطالب محمد؛ ) ابوالعباس احمد (مانکدی)؛ ) حمزه (که اولادی نداشته)؛ ۵) الناصر عیسی؛ ) ابوطالب حسین؛ ) ابوزید حسن القاری (شهید در خراسان). قدمت: دوره قاجاریه پلان:مدور و پوشش گنبد پله ای مصالح: خشت و اندود کاهگل : قدمت: دوره قاجاریه پلان:مدور و پوشش گنبد پله ای مصالح: خشت و اندود کاهگل
این مجموعه که به عنوان یک آثار ملی محسوب میشود و در روستای علی آباد قرار گرفته است. و مجموعه این اثر یکی از دیدنی های این منطقه محسوب میشود.یخچال علی آباد که قدمت آن به دوره قاجاریه برمیگردد و دارای دیوار چین های بلند می باشد که این امر برای ایجاد سایه و جلوگیری از تابش نور مستقیم خورشید می باشد.
بند شرابدار در منطقه شرابدار (کمیته سوخت) شوشتر و بر روی شاخهای از نهر داریون موسوم به نهر رقط به صورت شرقی- غربی قرار گرفتهاست. این سازه را بین دو بنای آبی مهم پل بند لشکر و پل بند ماهی بازان شاهدیم که در ضلع جنوبی آن قسمتی از حصار شهر قرار گرفتهاست. این پل بند با شماره ۸ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدهاست.
یکی دیگر از بناهای مجموعه آبشارهای آبی شوشتر، پل بندی است. به نام برج عیار یا صابئی که بر روی رود گرگر و در پایین دست آبشار دیده میشود. قدمت این پل بند را به دوره ساسانیان نسبت میدهند. در حال حاضر بقایای برج عیار در سه بخش به چشم میخورد که دو قسمت از آن در کنار رودخانه گرگر واقع شدهاند و بخش سوم کمی آن طرفتر و روی صخره کنار ساحل قابل مشاهده است.. دو بخشی که در کنار رودخانه گرگر قرار گرفتهاند هر کدام ۵ متر ارتفاع دارند. ظاهرا برج عیار ساختمانی بلند بوده که برای اندازهگیری میزان آب از آن است.فاده میشده است..
دیواره شمالی پل بند گرگر در سال ۸۸ در اثر دستکاری غیر اصولی فرو ریخت. در نزدیکی این دیواره گمانههای بزرگ و پرتعدادی حفر شده بود که باعث سست شدن و ایجاد ترک و شکاف در دیواره این پل بند تاریخی شده و در پی آن دیواره شمالی این پل بند فروریخت. پس از چند سال این پل بند تاریخی به منظور عبور و مرور خودروها تا حدی ترمیم شد اما هنوز به طور کامل ترمیم نشده و در مورد علت حفر عجیب این تعداد گمانههای بزرگ در پای این میراث جهانی هیچ توضیحی ارائه نشده است..
در ساخت این بنا از سنگ، آجر و ملات ساروج است.فاده کردند. ساروج یکی از مصالح قدیمی بود که بیشتر در ساختوسازهای جنوب به چشم میخورد. مخلوطی از آهک، خاکستر، گل و آب را در کوره میسوزاندند تا ساروج به دست بیاید. شاید به نظر بیاید که این مخلوط قوام خوبی ندارد؛ اما همین ملات سازههای آبی شوشتر را هزارسال سرپا نگه داشته است..
با بررسیهای صورت گرفته، تاریخ ساخت پل بند گرگر را به دوره صفوی نسبت میدهد و قدمت آن را سال تخمین زدهاند هرچند در دورههای پیش از صفویه این پلبند به شکل صخرهای طبیعی وجود داشته و مورد است.فاده قرار میگرفته است.. گل بند گرگر به عنوان جزئی از مجموعه آبشارهای شوشتر در فهرست یونسکو به ثبت رسیده است.. علاوه بر این در تاریخ آذر در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسید.