بر اساس توصیه‌های پزشکی، هرگز نباید از سولفات منیزیم بیشتر ازآنچه روی بسته‌بندی لحاظ شده و یا بدون دستور پزشک است.فاده نمود. است.فاده دوز بیش‌ازاندازه سولفات منیزیم می‌تواند عوارض جانبی جدی و تهدیدکننده‌ای را در پی داشته باشد. با افزایش سطح منیزیم، ازدیاد ضعف عضلات اسکلتی رخ‌داده، هوشیاری کاهش پیدا می‌کند و درنهایت اتساع عروقی اتفاق می‌افتد. همچنین تزریق سولفات منیزیم گاها سبب کاهش جزئی فشارخون در هنگام بیهوشی اپیدورال می‌شود. زمانی که منیزیم در سطوح درمانی مورداستفاده قرار می‌گیرد، عضله قلب تا حد زیادی ازنظر بالینی تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت، اما لازم به ذکر است. که قلب در اثر مصرف زیاد منیزیم می‌تواند عمیقاً تحت تأثیر قرار بگیرد.

این محصول به دو صورت بدون آب و آبدار تولید میگردد که n در فرم هیدراته تا متغیر است. و در طبیعت در سنگ های معدنی کیزریت و اپسومیت یافت می شوند. قابل ذکر است.  کیزریت معدنی به فرم منوهیدرات MgSO•HO  و نمک اپسوم که نمک معروفی است. به فرم هپتاهیدرات اطلاق می گردد. علت نامگذاری فرم هپتا به اپسوم به علت محل پیدا شدن این نمک در منطقه اپسوم در سوروی انگلستان است..

تمامی داروها علاوه بر داشتن خاصیت درمانی ممکن است. عوارض جانبی وside effect  هایی نیز داشته باشند که اگرچه عوارض جانبی ناشی از مصرف سولفات منیزیم ممکن است. در یک فرد مشاهده نشود ولی بهتر است. در صورت مشاهده هر یک از عوارضی که درادامه ذکر می شود به پزشک معالج خود مراجعه فرمایید:

نمک‌های دوتایی حاوی سولفات منیزیم وجود دارد. چند مورد به عنوان سولفات‌های منیزیم – سدیم و سولفات‌های منیزیم – پتاسیم شناخته شده‌اند. مخلوط سولفات مس و منیزیم هپتا هیدراته اخیراً یافت شده است. که در نخاله‌های معدن وجود دارد و به آن نام معدنی آلپرزیت را داده‌اند.

منیزیم یکی از عناصر تشکیل دهنده کلروفیل و وجود آن برای تشکیل کلروفیل در گیاهان ضروری است.. کلروفیل به عنوان رنگدانه گياه، رنگ سبز را به گياه داده و فتوسنتز را انجام می دهد. منیزیم جزء عناصر پر مصرف می باشد و تاثیر زیادی در متابولیسم کربن، نیتروژن، چربی و واکنش اکسیداسيون گیاه دارد. همچنين وجود منيزيم باعث افزايش عمر ميوه گياهان مي‌شود.