با این حال، در دیگ یا پکیج چگالشی، گازهای داغ گرفته شده و از طریق یک مبدل حرارتی در مدار اولیه به سیستم بازیافت می شوند. بسته به نوع پکیج، مدار اولیه گرما را به مدار گرمایش (رادیاتور) یا آب گرم خانگی منتقل می کند. در پکیج های ترکیبی، آب گرم معمولا از طریق یک مبدل حرارتی ثانویه صفحه به صفحه گرم می شود. در پکیج هایی که چگالشی نیستند آب گرم می شود و در یک سیلندر در داخل ملک ذخیره می شود.
پکیج های چگالشی یکپارچه و جمع و جور هستند که برای گرم کردن خانه های کوچکتر که مصرف زیادی برای گرمایش و آب گرم ندارند کاملا مناسب هستند. بر خلاف پکیج های معمولی یا سیستمی که به یک مخزن آب سرد در اتاق زیر شیروانی یا یک سیلندر آب گرم خارجی نیاز دارند، هر چیزی که پکیج های چگالشی نیاز دارد در داخل واحد است.. این باعث می شود که در فضای مورد است.فاده نیز صرفه جویی شود.
پکیج های چگالشی مخزن باز برخلاف پکیج های ترکیبی که در بالا نیز گفته شد برای ذخیره آب گرم نیاز به تانک یا مخزن و هم نیاز به فضا دارند که برای خانه های بزرگتر که دارای حمام و سوفاژ یا رادیاتور زیاد هستند مورد است.فاده خواهند بود.
در برخی از سایت ها این خبر منتشر شده است. که پکیج چگالشی در واحدهای کوچک قابل است.فاده نمی باشد که این خبر صحیح نبوده وپکیج چگالش دیواری از واحدهای متر مربع به بالا را پوشش داده و پکیج های چگالش high power که به صورت زمینی قابل است.فاده می باشد در متراژهای بالای مترو بعضا به صورت مرکزی نصب گردیده وچندین واحد همزمان را تحت پوشش قرار میدهد.
پکیج های چگالشی دارای مبدل حرارتی داخلی هستند تا از هدر رفتن حرارت کمتر اطمینان حاصل شود. به همین دلیل پکیج نیازی به کار سختی ندارد و انرژی کمتری مصرف می کند. پکیج های چگالشی در مقایسه با پکیج های معمولی، سوخت و توان کمتری مصرف میکنند و همچنین انتشار CO کمتری نیز دارند.