اولین و مهم‌ ترین روش برای تولید ورق‌ های گالوانیزه، متد گالوانیزه حرارتی است.. در این روش، فولاد یا آهن در یک است.خر از مذاب روی که دمای آن در حدود ۸ درجه فارنهایت ( درجه سانتی‌گراد) است.، فرو برده می‌ شود. این حمام مذاب یک پیوند متالورژیکی بین روی و فولاد ایجاد می ‌کند. پس از خارج کردن فلز از است.خر مذاب، فولاد نسبت به‌ قرار گرفتن در معرض جو واکنش نشان می‌ دهد و روی خالص با اکسیژن مخلوط شده تا اکسید روی تشکیل شود.

لذا نیازی به تغییر در برنامه تولید واحد ریخته گری مداوم از نظر ضخامت وجود نداشته و این واحد می تواند با ماکزیمم ظرفیت خود از نظر ضخامت فعالیت کند. به عنوان مثال ضخامت میلی متری تختال تولید شده در واحد ریخته گری مداوم با است.فاده از ایستگاه های کاهش ضخامت در خط نورد گرم و با مقداری تغییر در برنامه این ایستگاه ها قابل تبدیل به بازه گسترده ای از ضخامت های ورق ( از تا میلی متر) می باشد.

در مورد عرض نیز نیاز به چنین قابلیتی در نورد گرم وجود دارد. این کار توسط فرآیندهای کاهش عرض که در بخش گذشته به آن اشاره شد انجام می گیرد. با توجه به اینکه عمده این کاهش در ایستگاه اول به منظور تطبیق عرض تختال های ورودی با عرض مورد نیاز در نورد گرم اعمال می شود از این ایستگاه به عنوان رابط یا همزمان کننده دو واحد نیز نام می برند. متاسفانه اعمال کاهش عرض های سنگین (بیش از میلی متر) در این ایستگاه امکان پذیر نیست.

در خطوط نورد گرم مدرن تختال پس از عملیات پیش گرم و رسیدن به دمای مورد نیاز وارد ایستگاه پوسته شکن شده و پوسته اکسیدی ایجاد شده بر روی تختال توسط فشار بالای آب از روی آن جدا می شود. این فرآیند در خطوط نورد قدیمی تر توسط سیستم نورد عمودی انجام می گیرد. نورد عمودی در این جایگاه علاوه بر وظیفه پوسته شکنی نقش مهم کاهش عرض تختال را به عهده دارد. در خطوط نورد مدرن نقش کاهش عرض به سیستم جدیدی داده شده که به پرس سایزینگ معروف است.. پس از فرآیند کاهش عرض تختال وارد ایستگاه های خشن کار نورد سنگین دو غلتکه و چهار غلتکه می شود و ضخامت آن به تا میلی متر کاهش می یابد در عین حال عرض تختال توسط غلتک های عمودی نصب شده در این دو ایستگاه و با حرکت رفت و برگشتی مداوم تختال با عرض ورق نهایی مورد نظر هماهنگ می گردد.

فراهم کردن تختال های اولیه، نخستین گام از تولیدات نورد می باشد. است.فاده از روش ریخته گری مداوم یک پدیده بسیار مهم و پیشرفته متالوژیکی است. که در آن سرعت تولید تختال بسیار افزایش می یابد و کیفیت متالوژیکی آن نیز به دلیل یکنواختی و همگونی تولید بهبود می یابد. یکنواختی و بی عیب بودن تختال ها سبب می شود که ضایعات تولید در هنگام نورد کمتر و تولید اقتصادی تر شود.