لذا نیازی به تغییر در برنامه تولید واحد ریخته گری مداوم از نظر ضخامت وجود نداشته و این واحد می تواند با ماکزیمم ظرفیت خود از نظر ضخامت فعالیت کند. به عنوان مثال ضخامت میلی متری تختال تولید شده در واحد ریخته گری مداوم با است.فاده از ایستگاه های کاهش ضخامت در خط نورد گرم و با مقداری تغییر در برنامه این ایستگاه ها قابل تبدیل به بازه گسترده ای از ضخامت های ورق ( از تا میلی متر) می باشد.

سپس کلاف تمیز شده وارد کوره های آنیل با اتمسفر محافظ می شود. ورق طی سه مرحله پیشگرم، گرم کردن، همدمایی متناسب با کاربرد محصول آنیل شده و توسط سیستم خنک کننده دمای آن برای ورود به حمام مذاب روی تنظیم می گردد. با خروج از حمام مذاب روی، لایه نازکی از فلز روی بر هر دو سطح ورق می نشیند.

پس از پیدایش ماشین بخار و از بین رفتن تنگنای نیرو و توان، قفسه های نورد دوباره بزرگ تر شدند و موتورهای با توان بسیار بالا، در اندازه اسب برای نوردهای سنگین شمش های فولادی به کار گرفته شدند. موتور و قفسه های نورد به تندی گام های تکامل خود را پیمودند به گونه ای که فرآورده های نورد، به ویژه فولادها، به مهمترین فرآورده های جهان تبدیل شدند. برای بسیاری از فرآورده ها، روش های نورد، جایگزین دیگر روش های شکل دادن فلزها، همانند آهنگری و ریخته گری شدند.

تختال تولید شده در ریخته گری مداوم معمولا ضخامتی بین تا میلی متر، عرضی بین تا میلی متر و طولی بین تا متر دارد که این ابعاد بستگی به ابعاد ورق تولیدی نهایی دارد. به دلیل اینکه تغییر شکل گرم در دمایی در حدود تا درجه سانتی گراد امکان پذیر است. برای این که تختال های تولید شده را بتوان به خط نورد گرم تزریق کرد، لازم است. تختال ها پیش گرم شوند که این کار در کوره های پیش گرم که در ابتدای خط نورد گرم قرار دارند انجام می پذیرد. تختال اولیه معمولا در دمای محیط ( درجه سانتی گراد) یا به صورت گرم (- درجه سانتی گراد) وارد کوره می گردد و به دمای مورد نیاز برای ورود به خط نورد گرم می رسد.

اولین و مهم‌ ترین روش برای تولید ورق‌ های گالوانیزه، متد گالوانیزه حرارتی است.. در این روش، فولاد یا آهن در یک است.خر از مذاب روی که دمای آن در حدود ۸ درجه فارنهایت ( درجه سانتی‌گراد) است.، فرو برده می‌ شود. این حمام مذاب یک پیوند متالورژیکی بین روی و فولاد ایجاد می ‌کند. پس از خارج کردن فلز از است.خر مذاب، فولاد نسبت به‌ قرار گرفتن در معرض جو واکنش نشان می‌ دهد و روی خالص با اکسیژن مخلوط شده تا اکسید روی تشکیل شود.