از دههٔ چهل تا ۵، از سینمای فعال شهر تهران، نام بیش از یک سوم آنها خارجی بود. در این دوران شمار قابل توجهی از سینماهای نوین تهران در اختیار شرکتهای خارجی بود. همچنین به گزارش دفتر مطالعات و برنامهریزی وزارت فرهنگ و هنر، از فیلم نمایش داده شده در سال ۵ در تهران، فیلم ایرانی، فیلم آمریکایی و دیگر فیلمها نیز از کشورهای انگلستان، فرانسه، ایتالیا، هندوستان، ژاپن، هنگ کنگ و شوروی بودهاند.
تهران بهعنوان پایتخت ایران، هنگام شکلگیری مساحتی حدود کیلومتر مربع داشت. تغییرات سیاسی و افزایش جمعیت، شهر را دستخوش دگرگونی منطقهای کرد و مساحت آن افزایش یافت؛ بهطوری که در سال ، نخستین طرح جامع شهر تهران ابلاغ شد که در آن مساحت شهر با افزایشی خیرهکننده به ۸ کیلومتر مربع رسید. تهران با این مساحت به منطقه تقسیم شده بود.
پس از انقلاب ۵، طرح جامع تهران تنها برای ۸ سال بهطور مستقیم مبنای کنترل و هدایت توسعهٔ پایتخت ایران بود و در دهههای گذشته، تغییرات کالبدی و توسعهٔ کلانشهر تهران بیشتر بر مبنای مجموعهای از ضوابط و بخشنامهها صورت گرفتهاست.
در نورد قطعه ها با سطح مقطع مستطیل شکل مانند شمش، تختال، صفحه و ورق، کاهش در ضخامت نه تنها سبب کشیدگی و افزایش طول می گردد بلکه در شرایطی پهنای قطعه را نیز افزایش می دهد. این افزایش پهنا به تعریض یا پخش عرض معروف است. و میزان آن بستگی به ابعاد سطح مقطع و شرایط نورد از جمله درصد کاهش ضخامت، قطر غلتک، اصطکاک بین قطعه کار و غلتک، سرعت نورد، کیفیت، جنس و دمای قطعه کار دارد. جریان فلز در جهت عرض ورق بستگی به موقعیت ذره بر روی آن دارد. نقاط مرکزی ورق به دلیل تقارن و همچنین مقاومت ذرات کناری، تمایل به جریان در جهت نورد دارند در مقابل ذرات کناری ورق به دلیل کاهش مقاومت ذرات مجاور آن ها و همچنین نزدیک بودن مقاومت اصطکاکی در هر دو جهت طول و عرض در عین حرکت در جهت طولی؛ به جریان در جهت عرض نیز تمایل دارند که این مساله باعث وقوع پدیده تعریض می گردد.
مذاب روی با سطح فولادی که تمیز شده است. واکنش داده و لایه ای از آلیاژ روی ،آهن را که پیوند بسیار قوی با سطح فولاد برقرار کرده را تشکیل می دهد.پوشش گالوانیزه در الیدقیقه ابتدایی ورود به حمام مذاب تشکیل می شود که در هر حال به ضخامت فولاد بستگی دارد.
همراه و در کنار قفسه های نورد، دیگر بخش های کارخانجات نورد، همچون کوره های ذوب، ماشین های ریخته گری برای آماده سازی شمش های اولیه، کوره های پیش گرم برای گرم کردن شمش، خطوط جابجایی، حمام های اسیدشویی، کوره های عملیات حرارتی، حمام های آبکاری، ماشین های بسته بندی و غیره نیز گام های تکاملی خود را پیمودند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی، انواع فرآورده های فلزی به ویژه فرآورده های فولادی را به روش نورد تولید می کنند. مهم ترین ویژگی فرآیندهای نورد، سرعت تولید آن هاست به گونه ای که حجم زیادی از فرآورده های فلزی از این روش تولید می شوند. نخستین هدف فرآیندهای نورد کاهش در سطح مقطع و یا ضخامت قطعه کار است.. این کار ممکن است. به صورت نورد گرم، نورد سرد یا تلفیقی از این دو انجام پذیرد. برگزیدن روش به نوع، اندازه، ویژگی های ماده و شکل پایانی فرآورده بستگی دارد. گوناگونی شکل و اندازه فرآورده های نورد ایجاب می کند که فرآیندهای نورد به صورت های مختلف به کار گرفته شوند برای نمونه نورد طولی، نورد عرضی، نورد مقاطع و غیره را می توان نام برد.
تختال تولید شده در ریخته گری مداوم معمولا ضخامتی بین تا میلی متر، عرضی بین تا میلی متر و طولی بین تا متر دارد که این ابعاد بستگی به ابعاد ورق تولیدی نهایی دارد. به دلیل اینکه تغییر شکل گرم در دمایی در حدود تا درجه سانتی گراد امکان پذیر است. برای این که تختال های تولید شده را بتوان به خط نورد گرم تزریق کرد، لازم است. تختال ها پیش گرم شوند که این کار در کوره های پیش گرم که در ابتدای خط نورد گرم قرار دارند انجام می پذیرد. تختال اولیه معمولا در دمای محیط ( درجه سانتی گراد) یا به صورت گرم (- درجه سانتی گراد) وارد کوره می گردد و به دمای مورد نیاز برای ورود به خط نورد گرم می رسد.
پس از آن تختال خارج شده از واحد خشن کار وارد ایستگاه برش شده و قسمت های ابتدایی و انتهایی آن جدا می گردند و دوباره توسط ایستگاه پرفشار پوسته شکن، پوسته شکنی می شوند. سپس در خط نورد پایانی که معمولا شامل تا ایستگاه نورد افقی چهار غلتکه است. ضخامت تختال به . تا میلی متر کاهش می یابد. در ادامه ورق تولیدی توسط سیستم خنک کننده لایه ای تا دمای تا درجه سانتی گراد که مناسب برای ایستگاه کویل پیچی است. خنک می گردد و در انتها توسط ایستگاه نهایی کویل پیچی شده و از خط نورد گرم خارج می گردد. برای بررسی