شبکه هاي پروفيلي زيرسازي شده به فاصله هاي cm از يکديگر در زير توسط کليپس هاي مخصوصي به گونه اي چيدمان ميشوند که وودپلاستها بر روي آن با فاصله اي کاملا يکسان و است.اندارد، بدون هيچگونه لغزشي نصب مي شوند. شايان ذکر است. که اين کامپوزيت (وود پلاست) توانايي چسبندگي و دريل کاري نيز دارد.

اکسترودر تک پيچه  به فراواني درفرآيند ترموپلاستيک ها است.فاده مي شود ، اين اکسترودر ها از سه ناحيه تغذيه ،  تراکم وفشردگي  و  اندازه گيري و سنجش  تشکيل شده اند(تصوير شماره )  قيمت اين دستگاه ها به نسبت ساير اکسترودر ها پايين تر مي باشد از معايب اين دستگاه به اختلاط ضعيف مواد زمان اقامت گسترده ودبي پايين آنها مي توان اشاره کرد. در مواردي که ماده اوليه به صورت ذرات گرانول تغذيه شده باشد مشکل اختلاط وجود ندارد ولي در دبي بالا احتمال سوختن الياف وجود دارد بنابر اين به ندرت از اين دستگاه جهت فرايند کامپوزيت چوب پلاستيک استفاده مي شود.

از آنجايي که فيلر مورد است.فاده در اين کامپوزيت الياف و پودر سلولزي است. که به شدت آبدوست هستند ؛ رطوبت گيري وخشک کردن جهت رسيدن به خواص مکانيکي مطلوب اهميت بسزايي دارد ، زيرا عدم رطوبت گيري مناسب نه تنها مانع از اختلاط خوب ذرات چوب و پليمر مي‌شود بلکه بعد از فرآيند نيز به دليل حضورآب در سطح مشترک چوب وپليمر ، چسبندگي بين چوب و پليمر کاهش مي يابد، رطوبت موجود در چوب در حين فرآيند تبخير شده وباعث ايجاد يک فوم نامنظم وايجاد حفره و نقص درقطعه توليدي و نهايتا موجب کاهش خواص فيزيکي و مکانيکي قطعه توليدي و کاهش شديد عمر مفيد محصول مي شود همچنين به‌دليل افزايش فشار  ممکن است. سبب انفجار در ماشين اکسترودر ‌گردد.

 اکستروژن   متداول ترين روش شکل دهي اين کامپوزيتها است. . قابليت توليد پيوسته ، انبوه و اتوماتيک از مزاياي اين روش به شمار مي روند . در بين ماشين آلات فرآيند اکستروژن ،  اکسترودرهاي دو پيچه همسوگرد و  اکسترودهاي دو پيچه ناهمسوگرد مخروطي، از تک پيچه ها عموميت بيشتري دارند . خوراک دهي اين  اکسترودرها بسته به امکانات و تجهيزات  مي تواند به سه صورت مواد اوليه مجزا ، مواد اوليه پيش اختلاط شده ويا گرانول صورت گيرد در اين ماشين ذوب مواد دراثرانتقال حرارت از بدنه وبرش ايجاد شده در اثر حرکت پيچ صورت مي گيرد .  توليدات اين اکسترودرها مي تواند به صورت مستقيم به شکل پروفيل هاي اکسترود شده مورد مصرف قرار گيرد و يا با است.فاده از دستگاه گرانول سازبه صورت دانه هاي گرانول درآمده و در ساير فرآيندها مثل تزريق و يا قالبگيري حرارتي مصرف شود .

اصول کلي شکل دهي در توليد پيوسته به اين ترتيب است. که ابتدا مواد اوليه    sizing( عمل اندازه گيري و افزودن مواد کمکي مورد نياز ) مي شوند؛ سپس مواد اوليه سلولزي در خشک‌کن تا حد مطلوب (الي%) وزني رطوبت خود را از دست مي دهند در مرحله سوم توسط سيستم تغذيه مواد به داخل اکسترودر خوراک دهي مي شوند.  در مرحله بعد خروجي سيستماکسترودر  به صورت گرانول در مي آيد و در نهايت هم گرانول توليد شده با انواع فرآيندهاي شکل دهي حرارتي قالبگيري شده و به محصول نهايي تبديل مي شوند. البته فن‌آوري‌هاي جديد خصوصاً ابداع و طراحي اکسترودر هاي با پيچ‌هاي ويژه در موارد زيادي ترتيب اين مراحل را نقض مي‌کنند.