در همین زمان خوردگی روی الکترود نیز با نرخ کمتری ایجاد می‌شود. یک نازل، دی الکتریک را از طریق شلنگ به روی قطعه می‌پاشد و ذرات خورده شده از روی قطعه کار شست‌وشو می‌شوند. الکترود مجدد پایین می آید، اما این‌بار به دلیل خوردگی، میزان پایین آمدن بیشتر از کورس قبلی است.. 

در این شیوه از سیم های نازک با متراژ بالا و غالباً از جنس برنج برای برش بهره می‌گیرند. در این روش بدون تماس با قطعه، برشکاری فلزات صورت می‌پذیرد که مقرون به صرفه می‌باشد. این شیوه برای برش فلزات تا قطر سانتیمتر کاربرد بیشتری دارد تا بتوانند از آنها ابزارهایی با مواد سخت بسازند.

خوردگی نه تنها در قطعه کار بلکه در الکترود هم به وجود می‌آید در نتیجه برای عمق‌های زیاد چندین الکترود مورد نیاز است.. معمولا الکترودهای اول، دوم و سوم عملیات خشن‌کاری را انجام می‌دهند. آخرین الکترود برای عملیات نهایی است.فاده می‌شود و شکل آخر را الکترود نهایی در حداکثر عمق به وجود می‌آورد. 

صنایع مختلفی هستند که نیاز به کاربرد گسترده ماشین اسپارک دارند. کاربرد متنوع دستگاه اسپارک در ماشین کاری فلزات به خوبی اجرایی می‌شود. با کاهش مدت زمان جرقه و افزایش فرکانس، کنترل بر روی انرژی جرقه افزایش می‌یابد و این کار دامنه کاربرد دستگاه اسپارک را افزایش می‌دهد.

ابزار کار یا الکترود معمولاً از طریق ریخته گری و ماشین کاری و در مواردی خاص به صورت پرس کاری ساخته می‌شوند. جنس الکترودهای ماشین کاری شده از گرافیت، مس، برنج، آلیاژهای مس و تنگستن، آلیاژهای نقره و تنگستن می‌باشد. اگرچه گرافیت پر مصرف ترین ماده در تولید الکترود است. لیکن ایجاد ذرات ریز گرافیت در موقع ماشین کاری به عنوان نقطه ضعف این ماده تلقی می‌شود. هر چند برای پوشاندن این نقطه ضعف، گرافیت را قبلاً در نفت خیس می‌کنند.