در مناطق شمالی است.ان، بارش بیش از میلی‌متر در سال، دمای کافی، خاک مساعد و ویژگی‌های خاص توپوگرافی پوشش گیاهی مناسبی را به صورت مراتع بهاری و تابستانی در کوه و دشت برای دامپروران محلی و عشایری به وجود می‌آورد. گونه‌های گیاهی عمده در این مناطق عبارت اند از بنه، گز، خاکشیر، شیرین بیان، قیاق، گون، آویشن، خزه و کنگر.

در طول سال‌های ۵ تا ۸۵ ده شهر به شهرهای است.ان تهران اضافه شده‌اند که بزرگ‌ترین آنها شهرهای اندیشه، صالحیه، باغستان و نصیرشهر با ۵ هزار، ۵ هزار، ۵ هزار، هزار نفر و کوچک‌ترین آن‌ها شهر ارجمند با ٬ نفر بوده‌است.

تهران به دلیل داشتن آب‌وهوای مناسب و فراوانی آب، معمولاً منطقهٔ سرسبزی بوده و در منابع جغرافیایی قدیم از درختان انبوه و باغ‌های تهران یاد شده‌است. با وجود پیشینهٔ طولانی و تاریخی باغ‌داری در تهران، نخستین باغ‌های معروف تهران، در

عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی، وصفی است. که مادام دیولافوا از سازه‌های حیرت‌انگیز و اعجاب‌آوری که در شوشتر دیده است. در سفرنامه خود آورده است.. اغراق آمیز نخواهد بود اگر سازه های آبی شوشتر را یکی از عجایب جهان باستان بدانیم. این مجموعه از چنان عظمت و شگفتی برخوردار است. که با دیدن آن، پی به نبوغ سازندگان آن خواهید برد.

بند میزان هم به همین منظور روی رودخانه کارون ساخته شده و پیشینه آن به شاپور اول پادشاه ساسانی باز می‌گردد. این بند برای متعادل و میزان‌‌کردن آب کارون بین دو شاخه گرگر و شطیط احداث شده است.. بند میزان آب را به دو بخش تقسیم کرده و به نسبت به در این دو شاخه جاری می‌سازد.

پل بند برج عیار پایین‌تر از محوطه آبشارها و روی رود گرگر بنا شده که در گذشته درون باغ قرار داشته و آب آن پل از تونل بلیتی تأمین می‌شده است.. در شرق این بند بقایای کانال‌ها و اتاقک‌هایی دیده می‌شود. از این محوطه در عهد صفوی و قاجار، به‌عنوان نیایشگاه صائبین است.فاده می‌کردند.

شاید سخن گفتن از قدرت و بزرگی سرزمین ایران در دوران هخامنشیان و ساسانیان کمی تکراری به نظر برسد، اما وقتی می‌خواهیم از سازه‌های مختلفی که در این دوران ساخته شده‌اند صحبت کنیم چاره‌ای نداریم جز این که زبان به ستایش باز کنیم و چه حیف که بسیاری از ما اطلاعات چندانی درباره هویت تاریخی‌مان نداریم. در گوشه‌گوشه این سرزمین آثار تاریخی و بناهایی وجود دارند که می‌توان ساعت‌ها درباره عظمت و شکوه هر یک صحبت کرد. با ما همراه باشید تا این بار سری به خوزستان بزنیم، شهری به نام شوشتر با گنجینه‌ای ارزشمند به نام سازه های آبی شوشتر. فراموش نکنید در کنار بازدید از این سازه‌ها از سایر

در شیوه تنوره‌ای ابتدا آب از داخل کانالی مرتفع به داخل تنوره یا چاه می‌ریزد. در انتهای تنوره دریچه‌ای وجود دارد که به آن جَوَن می‌گویند. جَوَن دارای قطری برابر با تا سانتی‌متر است.. آب با فشار از جَوَن خارج شده و باعث چرخش پره‌ها حول محور عمودی می‌شود.