وی در این بازدید به اتفاق مدیریت شهرک صنعتی قرچک مهندس حامد افشارنادری از روند است.قرار و تولید چندین واحد صنعتی شهرک در زمینه تولید پارچه رمبلی (شرکت اویاز) و شرکت قهوه اخوان و شرکت بسته بندی محصولات غذایی افق دریا ثمین بازدید کرد

یکی دیگر از بندهای مجموعه سازه های آبی شوشتر، بند خاک است. که در خارج از حصار غربی شهر روی نهر داریون و ۵ بالاتر از پل بند لشگر قرار دارد. این بند سطح آب را چندین متر بالاتر آورده و از طریق کانال‌های متعدد به‌سمت باغ‌ها هدایت می‌کرد. این بند که احتمالا در زمان ساسانیان ایجاد شده، در زمان قاجار مرمت شده است..

قلعه سلاسل یا کهن دژ شوشتر قدیمی‌ترین بخش سازه های آبی شوشتر است. که قدمت آن را به زمان هخامنشیان نسبت می‎دهند است.. این قلعه علاوه بر داشتن نقش دفاعی برای شهر، در کنترل آب نهر داریون است.فاده داشته است.. سلاسل در گذشته شامل بخش‌هایی چون شبستان، سربازخانه، برج، نقاره‌خانه، قورخانه، حصار و خندق بوده است.؛ اما در حال حاضر، از این بنای باشکوه چیزی به‌جز چند اتاق زیرزمینی و تونل‌های داریون باقی نمانده است..

ساسانیان در ادامه آبشارها، پل بند برج عیار را روی رود گرگر ساختند. اسم دیگر این پل بند صابی کش است.. این پل بند را در محوطه باغ ساخته بودند. دهانه این بند منحنی شکل است.. پل بند برج عیار دو بخش متری دارد. بخشی از این بند به‌خاطر عوامل طبیعی از بین رفت و همراهش بخشی از باغ را هم تخریب کرد. هنوز آثار اتاقک‌ها و کانال‌ها در بخش شرقی آن را می‌شود دید. آب از کانال بلیتی به سمت این بند هدایت می‌رود.

در محوطه آسیاب های آبی شوشتر، اتاقک‌هایی وجود دارند که از حجاری تخته سنگ‌ها و صخره‌های شنی ایجاد شده‌اند. این اتاقک‌‌ها که به شوادون یا همان شبستان شهرت دارند در گذشته محل است.راحت آسیابان بودند. پنجره‌های کوچک تعبیه شده در دیواره و سقف شوادون امکان نظارت بر میزان جریان آب در مجراهای شتاب دهنده و نظارت بر کار کارگران را فراهم می‌کرده است.. این اتاقک‌ها تا چند سال پیش محل شب‌نشینی خانواده‌های شوشتری بوده است..

از دهه ۸ خورشیدی تا کنون هشدارهای بسیاری در مورد رانش دیواره غربی مجموعه آبشارها و آسیابهای آبی داده شده اما اقدام مشخصی برای کنترل آن صورت نگرفته‌است. در صورت ریزش این دیواره تخریب آسیاب‌های آبی باستانی در این میراث جهانی حتمی است.. تا کنون هیچ بررسی جامعی برای یافتن دلایل رانش و آغاز ریزش دیواره‌ها و ابنیه این میراث جهانی ذکر نشده، ولی از دلایل احتمالی این رانش به نشت آب و فاضلاب شهری از دیواره غربی این اثر و بارگذاری بیش از حد و احداث ساختمانهای جدید در نزدیکی این دیواره نام برده شده‌است. به دلیل احتمال فروریزی، بخش غربی این میراث جهانی به روی بازدیدکنندگان بسته شده‌است.