شرکت‌ها و صنایع منطقه چهار دانگه عبارت‌اند از: خودروسازی (ایران‌خودرو دیزل)، شرکت لوله و پروفیل (سدید)، شرکت کیان‌تایر، شرکت لوله و ماشین‌سازی، شرکت بوتان، ماشین آلات، ابزار و محصولات فلزی نساجی و پوشاک، ترابری، انبارداری، تعمیر وسایل نقلیه و عمده‌فروشی، سینجر گاز، رب ستایش، شهرک صنعتی شهر چهاردانگه.

برای مثال تصور کنید که برای تهیه کابینت لازم بود که چوب لازم را از شرکتی در شهر دیگر تهیه کرده و یراق آلات با کیفیت نیز از طریق شرکتی جداگانه در شهر دیگر تأمین شود. تنها هزینه حمل و نقل و زمان لازم صرف شده برای تأمین آن‌ها باعث می شد که تولیدکننده متحمل زیان شده و قیمت نهایی محصول را افزایش دهد.

اگر چرخی در شهرستان چهاردانگه تهران بزنید، محصولات و صنایع زیادی را در آن مشاهده خواهید کرد. صنعت مبلمان و کابینت جزء محصولات شاخص این بازار عظیم محسوب می شوند. افراد زیادی در حال تولید و عرضه انواع کابینت بخصوص کابینت های با

پل بند شاه علی که بر روی نهر داریون ساخته شده، نوعی پل ارتباطی برای ایجاد ارتباط بین شوشتر و روستاهای جنوبی آن است.. این پل متعلق به دوره صفوی است. و تا دوره دوم پهلوی هم مورد است.فاده قرار می‌‌گرفت. با ساخت پل جدید بین اهواز و شوشتر دیگر از این پل است.فاده نمی‌شود.

سازه های آبی شوشتر، آب را یکسان و برابر به همه‌ شهر رسانده و از فوران رود کارون جلوگیری می‌کردند. همچنین هوای خنکی را پدید می‌آورند که از راه شوادون‌ها که در گویش شوشتری به سردابه و زیرزمین گفته می‌شود، آب را به خانه‌های مردم می‌فرستادند. افزون بر آن، زمین‌های کشاورزی سیراب می‌شدند و چرخ‌های آسیاب برای تهیه آرد گندم به کار می‌افتادند.

بند شرابدار در منطقه شرابدار (کمیته سوخت) شوشتر و بر روی شاخه‌ای از نهر داریون موسوم به نهر رقط به صورت شرقی- غربی قرار گرفته‌است. این سازه را بین دو بنای آبی مهم پل بند لشکر و پل بند ماهی بازان شاهدیم که در ضلع جنوبی آن قسمتی از حصار شهر قرار گرفته‌است. این پل بند با شماره ۸ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

محوطه آبشارها و آسیاب‌های آبی شوشتر شامل مجموعه‌ای از تونل‌ها، کانال‌های فرعی، آسیاب‌های آبی و سد است.. عملکرد این مجموعه به این‌گونه است. که با بالا آمدن رود گرگر توسط بند، آب به داخل تونل‌های سه‌گانه هدایت می‌شود و از آن‌جا به کانال‌های متعددی تقسیم می‌شود و پس از عبور از مسیرهای ایجاد شده و چرخاندن آسیاب‌ها، به‌صورت آبشارهای تماشایی به داخل حوضچه‌ها می‌ریزند. در حال حاضر بسیاری از آسیاب‌های شوشتر از بین رفته‌ و از کار افتاده‌اند و تنها آسیاب رضا گلاب همچنان کار می‌کند.

با تشکیل پایگاه سازه‌های آبی و گسترش فعالیت‌های پژوهشی پیرامون این سازه‌ها ابتدا پرونده مجموعه آسیاب‌های شوشتر که سال‌ها در لیست پیشنهادی ثبت جهانی ایران قرار داشت تهیه گردید. اما به پیشنهاد و نظر کارشناسان میراث جهانی یونسکو مبنی بر اینکه محوطه آسیاب‌ها تنها بخشی از مجموعه به‌هم پیوسته سازه‌های آبی در شوشتر است. تهیه پرونده منظومه آبی تاریخی شوشتر در دستور کار قرار گرفت. این پرونده پس از تکمیل و رقابت موفقیت‌آمیز در مقایسه با آثار پیشنهادی دیگر، از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور به عنوان دهمین اثر ایران به کمیته میراث جهانی یونسکو ارائه شد. سرانجام در نشست سالانه اعضای این کمیته در ژوئن (‎۵ تیر ۸۸) در شهر سویل اسپانیا، این پرونده با احراز معیارهای ، و ۵ با عنوان سیستم آبی تاریخی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۵ به ثبت رسید.