مطالعات نخستین طرح جامع تهران در سال ۵ آغاز شد و در به تصویب رسید. در این برهه، تهران حدود ۸ کیلومتر مربع وسعت داشت و جمعیت آن به ٫ میلیون نفر می‌رسید. این طرح، گسترش شهر تهران را به دلیل وجود ارتفاعات در شمال و شرق و نامناسب بودن زمین‌های جنوبی، در منطقهٔ غرب تعیین کرد و سطح شهر را به ده منطقه با مراکز مجهز تقسیم و شبکه‌ای از آزادراه‌ها و بزرگراه‌ها را نیز پیشنهاد کرد.

از دههٔ چهل تا ۵، از سینمای فعال شهر تهران، نام بیش از یک سوم آن‌ها خارجی بود. در این دوران شمار قابل توجهی از سینماهای نوین تهران در اختیار شرکت‌های خارجی بود. همچنین به گزارش دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی وزارت فرهنگ و هنر، از فیلم نمایش داده شده در سال ۵ در تهران، فیلم ایرانی، فیلم آمریکایی و دیگر فیلم‌ها نیز از کشورهای انگلستان، فرانسه، ایتالیا، هندوستان، ژاپن، هنگ کنگ و شوروی بوده‌اند.

پس از انقلاب ۵، طرح جامع تهران تنها برای ۸ سال به‌طور مستقیم مبنای کنترل و هدایت توسعهٔ پایتخت ایران بود و در دهه‌های گذشته، تغییرات کالبدی و توسعهٔ کلان‌شهر تهران بیشتر بر مبنای مجموعه‌ای از ضوابط و بخشنامه‌ها صورت گرفته‌است.

یکی از مهمترین ویژگی های این مواد ساینده، سختی است.. به این معنا که ماده ی ساینده باید از قطعه کار سخت تر باشد تا بتواند عمل براده برداری را انجام دهد. سختی این مواد را با است.فاده از آزمون های گوناگونی آزمایش و تعیین می کنند و در نام گذاری و کد گذاری است.اندارد این سنگ ها به مصرف کننده اعلام می شود.

سنگ سنباده بر اساس شکل و اندازه نیز دسته بندی می شود و کاربردهای متنوعی دارد. هرکدام از این انواع، برای براده برداری از سطوح گوناگون داخلی و خارجی قطعه کار و ابزار مورد است.فاده قرار می گیرند. برخی انواع سنگ سنباده، سنباده دیسکی، چرخی، گلدانی، کاسه ای، انگشتی، سنگ سنباده رومیزی از انواع متداول سنگ سنباده است..

عملکرد اصلی سنباده ها انجام عملیات براده برداری خرد با است.فاده از ذرات ساینده است.. جنس، ابعاد و مقاومت ذرات ساینده بر میزان براده برداری تأثیرگذار است.. به همین دلیل سنباده ها متناسب با تواناییشان برای مصارف گوناگون از جمله یکدست نمودن سطوح، از بین بردن زبری و زوایای اضافی، از بین بردن لایه اکسید شده، پرداخت و برق انداختن سطح کار است.فاده می شود.

اصلی ترین موادی که در ساخت سنگ سنباده مورد است.فاده قرار می گیرند، ذرات سازنده و چسب است.. ذرات ساینده در واقع از خرد کردن و الک نمودن سنگ با جنس مشخصی مثل اکسید آلومینیوم، کاربید سیلیکون، چخماق، آلومینا زیرکونیا و دیگر سنگ های سخت به دست می آید. این سنگ ها در ابعاد گوناگونی سرند شده و به صورت یک دست جدا می شوند تا سنباده هایی با قدرت متفاوتی را ایجاد کنند. سپس این ذرات با است.فاده از چسب مخصوص در کنار یکدیگر قرار می گیرند. نحوه ی قرارگیری ذرات نیز می تواند سنگ سنباده متفاوتی را به وجود بیاورد.

ساینده های مصنوعی طی فرآیند شیمیایی از مواد گوناگونی تولید می شوند. این مواد شامل کاربید سیلیکون، الماس مصنوعی و آلومیناست. امروزه مواد مصنوعی جایگزین مواد طبیعی شده اند چون مواد طبیعی دارای خواص ناپایداری هستند. به علاوه در ساخت ذرات از مواد مصنوعی می توان کنترل بهتری در شکل، سختی، تیزی و اندازه ی ذرات اعمال نمود و ذرت یکدستی تولید کرد.