پیست بین‌المللی اسکی دیزین، همچنان یکی از معروف‌ترین پیست اسکی ایران است. اما تنها پیست اسکی موجود در ایران نیست. ارتفاعات البرز به لحاظ زمین‌شناسی درواقع ادامه چین‌خوردگی‌های رشته کوه آلپ در اروپا است.؛ پس به‌نوعی ایستگاه‌های اسکی در این ارتفاعات می‌تواند نوعی تجربه اسکی کردن در ارتفاعات آلپ را برای شما تداعی کند. همین موضوع هم باعث شده که بهترین پیست‌های اسکی ایران مثل «دیزین»، «توچال»، «شمشک»، «دربندسر» و «آبعلی» در ارتفاعات البرز قرار داشته باشند؛ که البته در این سری از مقالات

اگر با خودتان فکر می‌کنید زیاد اهل اسکی‌کردن و یا سرمای برف نیستید و در نتیجه تا حالا به سر‌زدن به پیست دیزین فکر نکرده‌اید، باید بگویم شاید بهتر است. دقیق‌تر به این منطقه پر از سرگرمی نگاه کنید؛ جایی که حتی جدا از برف‌بازی و اسکی‌کردن می‌توانید تفریحات تابستانه دیگری هم داشته باشید.

تله سیژها که در واقع صندلی‌های ایمنی هستند که از ایستگاه‌های رفت و برگشت مدیریت می‌شوند تنها فرقشان با تله کابین از نظر تعداد و نداشتن کابین است.. انواع تله سیژهای پیست اسکی دیزین، «تله سیژ قله» با طول ۸ متر و ارتفاع ۸ متر و «تله سیژ چمن» با طول متر و ارتفاع ۵ متر است..

با رشد شدید قیمت گاز دولت سقف هزار ریالی برای گاز خوراک تعیین کرد که براساس نرخ درصد، سقف نرخ گاز سوخت صنعت سیمان برابر با پنج هزار ریال باشد، اما همچنان ریسک افزایش نرخ سوخت این صنعت را تهدید می‌کند. همچنین جدا از افزایش نرخ گاز، نرخ برق صنعت سیمان هم جای سوال دارد؛ جایی که شرکت‌ها تا‌کنون به ازای هر کیلووات حدود - ریال پرداخت می‌کردند، اما با توجه به سیاست دولت در آزادسازی قیمت‌ها، احتمال دارد نرخ برق برای این صنعت هم جهش داشته و هزینه انرژی شرکت‌ها افزایش یابد. از سوی دیگر در سالیان اخیر با توجه به افزایش مصرف انرژی و عدم سرمایه‌گذاری مناسب در زیرساخت‌های مهم، کشور با مشکل کمبود گاز در فصل زمستان  و کمبود برق در فصل تابستان مواجه شده است. که موجب قطعی برق و گاز شرکت‌های تولیدی در تابستان و زمستان است.. در نمودار زیر روند تولید کلینکر تجمیعی شرکت‌های تولیدکننده سیمان به طور ماهانه در سال نشان داده شده است.، که با توجه به روند تولید اثر قطعی گاز و برق که در بالا به آن اشاره شد، کاملا مشهود است.. کاهش تولید در تیر و مرداد به دلیل قطعی برق و کاهش تولید در دی و بهمن‌ به دلیل قطعی گاز بوده است..

صنعت سیمان از گذشته همواره درگیر دلالان بوده و این موضوع همچنان ادامه دارد. در زمان کمبود سیمان، خرید و فروش حواله در بازار سیاه و در زمان مازاد عرضه و قیمت‌گذاری دستوری از طریق خرید عمده با تخفیف فراوان از تولید کننده و سپس فروش به عاملین توزیع بعدی! شرکت‌های سیمانی بیشتر محصولات خود را به تعدادی مشتری بزرگ می‌فروشند. این مشتری‌ها در واقع بازیگران اصلی توزیع سیمان در مناطق شهری خود هستند. در آخر مصرف‌کنندگان نهایی، سیمان را بیش از قیمت حمایتی از مراکز فروش خریداری می‌کنند و سود اصلی در جیب دلالان سرازیر می‌شود.

پس از اطلاعیه بورس انرژی در سال ۵ مبنی بر امکان خرید برق مصرف کنندگان بالای ۵ مگاوات از طریق انعقاد قرارداد دوجانبه با نیروگاه‌های عرضه کننده، شرکت‌های سیمانی همزمان با شرکت‌های فولادی اقدام به اخذ کد و مذاکره با نیروگاه‌های دولتی و خصوصی نمودند. مصرف برق صنایع فولادی (به دلیل است.فاده از تکنولوژی قوس الکتریکی) چندین برابر بیشتر از شرکت‌های سیمانی است..

طرح عرضه سیمان در بورس کالا تنها زمانی موفق می‌شود که تمام شرکت‌های سیمانی ملزم به فروش تمام محصولات خود در بورس کالا شوند و خریداران مسیر دیگری برای تهیه سیمان نداشته باشند. با این رویداد نرخ‌های فروش بر روی تابلو نمایان شده و شرکت‌های سیمانی امکان ارائه تخفیف چون گذشته نخواهند داشت.

 تولید سیمان در ایران در سال مشابه سال بوده و به میزان میلیون تن بوده است.. آنچه در رتبه بندی سال بیش از حد رخ می‌ کند، افزایش تولید درصدی کشور ترکیه نسبت به سال قبل خود و رسیدن به مرز میلیون تن است. که البته این افزایش پس از روند نزولی ایجاد شده از سال ۸ رخ داده است.. ترکیه با این افزایش به رتبه در سال رسید که به عنوان یک همسایه هم مرز ایران، تهدیدی بر سر راه برخی از بازارهای مصرف صادراتی کشور است.