مطالعات نخستین طرح جامع تهران در سال ۵ آغاز شد و در به تصویب رسید. در این برهه، تهران حدود ۸ کیلومتر مربع وسعت داشت و جمعیت آن به ٫ میلیون نفر می‌رسید. این طرح، گسترش شهر تهران را به دلیل وجود ارتفاعات در شمال و شرق و نامناسب بودن زمین‌های جنوبی، در منطقهٔ غرب تعیین کرد و سطح شهر را به ده منطقه با مراکز مجهز تقسیم و شبکه‌ای از آزادراه‌ها و بزرگراه‌ها را نیز پیشنهاد کرد.

طبق آمار سال ، ردیف مسکن، آب، برق و گاز، با سهمی معادل / درصد، بیشترین سهم از متوسط هزینهٔ ناخالص یک خانوار ساکن تهران را به خود اختصاص داده‌است؛ پس از آن نیز ردیف خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها با سهم ۵/ درصدی قرار دارد.

استان تهران با بیش از میلیون نفر جمعیت، ٫۵ درصد جمعیت کل کشور را در خود جای داده‌است. از این میزان، ٬۵٬ نفر در مناطق شهری و ٬٬ نفر در مناطق روستاییِ آن ساکن هستند. ٫ درصد از جمعیت شهری است.ان تهران در شهر تهران و مابقی در شهر دیگر است.ان ساکنند. رشد جمعیت شهر تهران ٫ درصد است. که در مقایسه با دههٔ قبل اندکی افزایش یافته‌است. در میان شهرهای است.ان تهران، شهریار با ٫۸ درصد رشد سالیانه، در مقام نخست رشد قرار دارد و ملارد با درصد، پاکدشت با ٫ درصد و صفادشت با ۸٫۸ درصد رشد سالانه جمعیت در مقام‌های بعدی قرار دارند.