شرکت مرکز پانل ، کنسرسیومی از فعالان باسابقه در صنعت فولاد است. که با تکیه بر توان فنی و تخصصی و سال‌ها تجربه‌ی پیشکسوتان فولاد شاغل در این شرکت‌ها، در راستای تامین نیاز مشتریان و خرید آگاهانه آن‌ها از بازار ساندویچ پانل ایران فعالیت می‌کند. با اتکا به پشتوانه سخت افزاری خود نظیر انبار به مساحت ده هزار متر مربع با سالن سرپوشیده، تامین و بازرگانی ساندویچ پانل، ارائه گواهینامه معتبر جهت تضمین کیفیت محصولات، خدمات پشتیبانی تا لحظه تحویل و نیز ارائه خدمات ویژه صنایع تولیدی کشور به صورت اختصاصی، تلاش دارد تا فضای امنی را برای مصرف کنندگان ایجاد نماید.

شرکت مرکز پانل ، کنسرسیومی از فعالان باسابقه در صنعت فولاد است. که با تکیه بر توان فنی و تخصصی و سال‌ها تجربه‌ی پیشکسوتان فولاد شاغل در این شرکت‌ها، در راستای تامین نیاز مشتریان و خرید آگاهانه آن‌ها از بازار ساندویچ پانل ایران فعالیت می‌کند. با اتکا به پشتوانه سخت افزاری خود نظیر انبار به مساحت ده هزار متر مربع با سالن سرپوشیده، تامین و بازرگانی ساندویچ پانل، ارائه گواهینامه معتبر جهت تضمین کیفیت محصولات، خدمات پشتیبانی تا لحظه تحویل و نیز ارائه خدمات ویژه صنایع تولیدی کشور به صورت اختصاصی، تلاش دارد تا فضای امنی را برای مصرف کنندگان ایجاد نماید.

شهرک صنعتی خوارزمی به یکی از بهترین و بزرگ ترین شهرک های صنعتی تهران تبدیل می شود و با است.ان تهران فاصله قابل توجهی دارد. با توجه به اینکه می توان مسیر این شهرک صنعتی به است.ان تهران را با است.فاده از جاده های مختلف کوتاه کرد، سرمایه گذاری هایی برای احداث جاده های جدید انجام شده است..

   م.ح. انصاری فرد، مدیر کل روابط عمومی و سخنگوی سابق وزارت جهاد کشاورزی از ضایعات درصدی میوه در کشور خبر داده و آن را ناشی از نارسایی های موجود در بسته بندی، تدارکات و صنایع فرآوري دانسته است.[] ؛ نوراني رئیس کنفدراسیون صادرات نیز میزان ضایعات میوه جات را در کشور بین تا درصد ارزیابی نموده و آن را عمدتا ناشی از نارسایی های موجود در لجتسیک و حمل و نقل سرمایشی این محصول قلمداد کرده است.[].

در طی سه دهه گذشته، بخش کشاورزی جمهوری اسلامی ایران مصدر خدمات ارزنده ای به ملت و دولت بوده و نه تنها امنیت غذایی را در کشور فراهم کرده ، بلکه در سخت ترین شرایط نیز از است.قلال و کیان ملی كشور پشتيباني نموده است.. امروزه بخش هاي کشاورزی و مواد غذایی کشور با چالش های جدیدی مانند کمبود آب، شوري خاك، جنگل زدایی و بیابان زایی، تغییرات آب و هوا، رشد جمعیت (به خصوص جمعیت شهری)، آلودگی، و جهانی شدن مواجه گردیده و به اقتضای این موضوع باید برای حفظ این بخش های راهبردی و توسعه آنها در پی راهکاريابی برای مواجهه با آنها باشيم .

ضايعات مواد غذایی در جمهوری اسلامی ایران نیز یک مشکل جدي است.. در واقع، پدیده ضايعات مواد غذایی به طور کامل در تضاد با چشم انداز تصویر شده کشور در ، و رهنمودهای اقتصاد مقاومتی است.. در این مقاله، به بررسی اجمالی ابعاد این پدیده نامطلوب و آثار زیان­بار آن بر اقتصاد، جامعه، و محیط زیست پرداخته و برخي راهکارهای متصور برای مواجهه با آنها را طرح خواهیم نمود.

همچنین نباید از نظر دور داشت که برخی از الگوهای مصرف اسراف کارانه نیز در جامعه ایران در حال رشد هستند. بخشی از این الگوهای ناپسند مصرف ناشی از نگرش مصرف گرایانه نسبت به مواد غذایی و رفتارهای ناشی از آن هستند. البته این الگوها در جامعه ایرانی ریشه ای ندارند، و صرفا در بین برخی افراد در طبقات اجتماعی با درآمد بسيار بالا رواج محدودی دارند. با این وجود نگرش ها و رفتارهای اسراف­جویانه که است.فاده ناکارآمد از مواد غذایی را به عنوان نشانه ای از اعتبار نظر می انگارند، در چندی از کسب و کارها و صنايع ما رواج یافته و می توان مصادیقی از آن را در برخی رستوران ها، هتل ها، مراکز تهیه غذا، و غیره مشاهده كرد. از آنجا که با افزایش قدرت خرید عمومي امکان رواج بیشتر این الگوی مصرف در دوران پساتحریم وجود دارد، این نگرش و رفتار باید از سوی دولت و ملت کنترل شود. در این زمینه باید توجه داشت که اثر و دامنه راهکارهای قیمت­گذاری و كنترل بازار محدود بوده، و راهکارهای موثر واقعي را باید در حوزه فرهنگ به کار بست.

     غذا در فرهنگ ایرانی - اسلامی تجلی اعطای روزی و برکت از سوي خداوند به انسان است. : این نگرش فرد ایرانی را پایبند به حفاظت ، و است.فاده موثر از مواد غذایی و شکرگزاری برای بهره مندی از آن می کند. با این حال چنان که گفتیم برخی از الگوهای مصرف مضر در سطح محدود در جوامع ایرانی مشاهده می شوند که حاکی از مصرف گرایی و اسراف هستند؛ این الگوها باید به ویژه در برخي کسب و کارها و صنايع غذايي ( از جمله هتل ها ، رستوران ها، آشپزخانه ها و غیره) کنترل شوند. در مقابله با ترویج این الگوهای مصرف باید در نظر داشت که راهکارهای اساسی را بیشتر باید در بین برنامه های فرهنگی جست و نه کنترل های دستوری در بازارها.