وی در این بازدید به اتفاق مدیریت شهرک صنعتی قرچک مهندس حامد افشارنادری از روند است.قرار و تولید چندین واحد صنعتی شهرک در زمینه تولید پارچه رمبلی (شرکت اویاز) و شرکت قهوه اخوان و شرکت بسته بندی محصولات غذایی افق دریا ثمین بازدید کرد

قبلا همه این کارها را تولیدکننده‌‌ها خودشان انجام می‌دادند، ولی امروزه از پس هزینه‌های دستمزد و بیمه برنمی‌آیند. در حال حاضر هر کدام از این کارها به‌صورت جداگانه و روزمزدی انجام می‌شود که این رویه حجم تولید را کم کرده و باعث پایین آمدن کیفیت کالاهای تولیدی شده است.. باتوجه به شرایط نامناسب اقتصادی مردم و نبود قدرت خرید، حجم تولید پایین آمده و هم اینکه به‌خاطر کمبود نقدینگی خانواده‌های ایرانی، لوستر دیگر یک نیاز اصلی و اساسی در سبد خرید به حساب نمی‌آید.

واردات لوستر و وسایل روشنایی به ممنوع اعلام شده ولی قطعات لوستر مثل حباب، طوقه، آویز به‌صورت جداگانه در حجم زیاد وارد شده و بعد از ورود به کشور روی هم سوار می‌شود. مواد اولیه برای تولید کریستال، بلور، نیکل، برنج، برنز، آلومینیوم، زاماک (آلیاژ قله و سرب) تا اندازه زیادی در داخل کشور موجود است. ولی تولید روزبه‌روز کاهش پیدا کرده است. پنج‌سال پیش یکی از واحدهای تولیدی نفر پرسنل داشت، ولی الان با ۵ نفر به کارش ادامه می‌دهد.

تولید لوستر در ایران سابقه‌ای دیرینه دارد و چون این کار، صنعتی بسیار ظریف و حساس است. نیاز به دقت و سلیقه بسیاری دارد، بنابراین می‌توان گفت این صنعت در ایران یکی از صنایع موفق بوده و ذوق و سلیقه ایرانی در گسترش و ارتقای آن در کشور موثر بوده است..

این صنعت توان اشتغال‌زایی فراوانی دارد که اگر حمایت‌های لازم برای تولیدکنندگان مهیا شود به رونق بسیار خوبی در این زمینه خواهیم رسید. از ویژگی مهم چنین مشاغلی این است. که از افراد دارای مهارت است.فاده می‌شود و افراد متخصص در شاخه‌های مختلف ساخت لوستر در این بازار حضور دارند، بنابراین با ادامه روند نامناسب تولید، نیروی ماهر بازار کار را بیکار می‌کنیم.

نقطه قوت لوسترهای ایرانی کیفیت بسیار بالای آنهاست و نقطه ضعف‌شان طراحی یکنواخت و قدیمی که البته خیلی‌ها با این نظر موافق نیستند. مدل‌ها و طرح‌های زیادی از سوی سازنده‌های داخلی ارائه می‌شود که بسیار متنوع و زیباست. ضمن اینکه کارهای ایرانی دارای ضمانت نامه از سه تا هفت‌سال هستند، ولی اجناس رنگ ولعاب‌دار خارجی به‌خصوص چینی هیچ گارانتی ندارد و صاحب اول و آخرش خریدار کم‌پول است.. مشکل عمده این صنعت مثل بیشتر صنایع تولیدی، رکود و عدم حمایت دستگاه‌های اجرایی از بخش تولید است..