آستان امامزاده ابراهیم (علیه السلام) در جنوب شهرستان اسلامشهر واقع، و از شمال به روستای ده عباس و کمربندی الغدیر اسلامشهر، و از شرق به روستای کاشانک، و از غرب به روستان میان آباد، و از جنوب به بزرگراه تهران ـ قم و روستای طرقوزآباد محدود می شود. این بقعه در کنار رودخانه ی کن (کانال شهید نواب صفوی) واقع شده است.، و اطراف آن گورستان محلی و بوستان شهداست، و قدیمی ترین سنگ قبر آن تاریخ ق را داراست. بنا به نوشته روی سنگ قبر مرمرین: «ابراهیم بن ابی عبدالله بن محمدبن عبیدالله بن عبدالله الحسن ابن جعفر بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی (علیه السلام) می باشد. وجه تسمیه روستا به آبادگر آن بر می گردد: نظام. تا چهل سال پیش، اطراف روستا حصاری بوده است. با دیواری کاهگلی و کنگره ای؛ و در چهار جهت این حصار، چهار دروازده قرار داشته و در فاصله کیلومتری شمال بقعه، امامزاده عقیل واقع شده اند. و از کیلومتری بقعه، گنبد فیروزه ای آن در میان درختان سرسبز چون نگین درخشیدن دارد که توجه هر بینایی را به خود جلب می سازد. قدمت اولیه آن به دوره صفویه باز می گردد و در دوره های جدید تر برخی قسمتها به آن اضافه شده است.. بنای مزبور در مساحتی حدود متر مربع قرار دارد.
اسلامشهر را در آغاز روستاهای چندی تشکیل میداد؛ به گونهای که کهنترین قنات، مدرسه، گرمابه همگانی، آتشکده زرتشتیان باستان (در نزدیکی ایرین) و گردشگاههای ثروتمندان شهرنشین در روستای ضیاآباد بودهاست. سالور بهدلیل نزدیکی به
آستان امامزاده غیبی (علیه السلام) در جنوب غرب شهرستان اسلامشهر می باشد که از شمال به کمربندی الغدیر و از شرق به روستای نظام آباد و از غرب به میدان الغدیر و از جنوب به بزرگراه تهران ـ قم و کانال نواب صفوی محدود می شود. در یک سال گذشته، مغازه هایی در شمال و جنوب بقعه ساخته شده اند، پایگاه بسیج شهید سلیمان زاده شمال شرق بقعه را به خود اختصاص داده، و محوطه ی دور امامزاده را دوره کرده اند (از داخل).
به دلیل محدودیتهای موجود در طراحی که به این دلیل ایجاد شدهاست که در این فرایند قطعه کار ماشین و ابزار را احاطه کردهاست، فرایند بورینگ را از نظر کاهش عمر و است.حکام نگهداری ابزارها، افزایش تمیزی و ظرافت زاویههای ایجاد شده (به دلیل محدود شدن تکیهگاههایی که میتواند به لبه تحت برش متصل و داده شود) و همچنین دشوار بودن بازرسی از سطح نهایی و ایجاد شده (از نظر سایز و اندازه، فرم،
برای بیشتر کاربردهای تراشکاری بورینگ، تلورانس در حدود ٫ اینچ(٫۵ میلیمتر) به راحتی نگهداری میشود. تلورانس از مقدار معمول تا ٫۵ اینچ (٫ میلیمتر) معمولاً بدون مشکل یا هزینه خاص، حتی در حفرههای عمیق انجام میشود. تلورانس بین ٫ اینچ(٫ میلیمتر) و ٫ اینچ(٫۵ میلیمتر) جایی است. که چالشها آغاز به افزایش میکنند. در حفرههای عمیق با این تلورانس، محدودیت اندازه و قطر سوراخ به اندازه محدودیتهای هندسی عامل محدود کننده میباشند.
تراشکاری بورینگ معمولاً نیاز به نگه داشتن قطعه کار در نظامهای دستگاه و چرخش آن دارد. همانطور که قطعه کار چرخانده میشود، یک میله بورینگ با درج متصل به نوک میله به یک سوراخ موجود وارد میشود. هنگامی که ابزار برش قطعهکار را درگیر میکند، یک تراشه تشکیل میشود. بسته به نوع ابزار مورد است.فاده، مواد و سرعت ابزار نسبت به قطعه مورد تراش، تولید تراشه میتوان به صورت پیوسته یا منقطع و مرحلهای باشد.
ماشینهای بورینگ در اندازه و سبکهای با تنوع زیاد ارائه میشوند. بورینگ روی قطعههای کوچک را میتوان روی ماشین تراش انجام داد در حالی که قطعههای بزرگتر روی فرز بورینگ تراشیده میشوند. قطعهکارها معمولاً تا متر ( فوت تا فوت اینچ) اندازه دارند، اما میتوانند به اندازه متر ( فوت) برسند. قدرت مورد نیاز میتواند تا
محدودیتهای بورینگ از نظر دقت هندسی (شکل، موقعیت) و سختی قطعهکار در دهههای اخیر با پیشرفت تکنولوژی ماشینکاری در حال کاهش است.. به عنوان مثال، گریدهای جدید درزهای برش کاربید و سرامیک دقت و کیفیت سطح قابل دستیابی بدون سنگزنی را افزایش داده و دامنه مقادیر سختی قطعهکار را که قابل اجرا هستند، افزایش دادهاند. با این حال، کار با تلورانسهای در حدود تنها چند میکرومتر (چند دهم)، فرآیندهای تولید را مجبور میکند با این واقعیت روبرو شوند که هیچ قطعهکار واقعی در حالت ایدئال نبوده و در حین انجام عملیات سفت و سخت و بیحرکت نیست. هر بار که یک برش، هرچقدر کوچک، برداشته شود، یا تغییر دمای چند صد درجهای، هرچقدر موقتی باشد، اتفاق بیفت، قطعهکار یا بخشی از آن احتمالاً به شکل جدیدی شکل میگیرد، حتی اگر حرکت بسیار کوچک باشد. عواملی از این دست است. که گاهی در بورینگ و تراشکاری مانع تراش است.وانهای داخلی و خارجی میشوند. در نهایت، هر میزان از بیعیب بودن ماشینکاری یا سنگ زنی ممکن است. کافی نباشد چرا که با وجود اینکه قطعه هنگام ساخت در حد تلورانس مد نطر است.، در روزها یا ماههای بعدی از حد تلورانس خارج میشود. هنگامی که مهندسان با چنین موردی روبهرو میشوند، تلاش برای یافتن سایر مواد قطعهکار یا طراحیای متناوب را که از اعتماد زیاد به عدم تحرک ویژگیهای قطعه در مقیاسهای میکرو یا نانو جلوگیری میکند، انجام میدهند.