لپینگ کردن دنده ها یک فرآیند ماشینکاری است. که در آن دو سطح با یک ماده ساینده بین آنها، با حرکت دست یا با است.فاده از ماشین مالیده می شوند. لپ کردن اغلب به دنبال سایر فرآیندهای کاهشی با حذف مواد تهاجمی تر به عنوان اولین گام، مانند آسیاب و/یا آسیاب می شود.
و در نتیجه سنگینی خودش و نیز فشار اضافی دیگر که به آن اعمال می‌شود به طرف کار فشرده شده و قالب‌های نگهدارندهٔ قطعه کار همراه آنها، به غیر از حرکت دورانی دسته جمعی، دارای حرکت لنگ نیز خواهند بود و در عین حالی که غلط می‌زنند، حرکت لغزشی هم خواهند داشت.
قطعات کار در قالب‌ها یا قفس لپن که همانند گیره ای عمل می‌کنند، محکم گردیده و مابین سطوح پرداخت شونده و ابزار پرداخت کاری، ماده لپن با قلمو مالیده شده یا بوسیلهٔ پمپ این عمل انجام می‌گیرد و به هنگام سایش پرداختی صفحه یا چرخ رویی به سمت پایین می‌آید
لپ کردن می تواند به دو شکل باشد. اولین نوع از ساییدن (به طور سنتی اغلب سنگ زنی نامیده می شود)، شامل مالش مواد شکننده مانند شیشه بر روی سطحی مانند آهن یا خود شیشه (همچنین به عنوان &#;لپ&#; یا ابزار سنگ زنی شناخته می شود) با مواد ساینده مانند اکسید آلومینیوم، جواهرسازی است.. سرخاب، سرخاب اپتیک، سنباده، کاربید سیلیکون، الماس و غیره، بین آنهاست. این باعث ایجاد شکستگی های مخروطی میکروسکوپی می شود زیرا مواد ساینده بین دو سطح می چرخند و مواد را از هر دو جدا می کند.
این سیال از خراشیدگی سطوح جلوگیری کرده و از آب خالص تا گریس سنگین تغییر می کند. این سیال باید متناسب با قطعه و فرآیند پرداخت انتخاب شود. برای لپینگ ماشینی، یک نوع سیال بر پایه روغن توصیه می شود اما مخلوط تجاری نفت سفید و روغن ماشینی نیز می تواند است.فاده شود. هم چنین سیال گریسی برای لپینگ فلزات نرم توصیه می شود.
