یکی از قدیمی ترین و شاید منحصر به فرد ترین خیابان های تهران خیابان دماوند می باشد که توانسته سه منطقه مختلف را به هم متصل کند. محله دماوند که بیشتر به دلیل وجود همین خیابان شناخته می شود یکی از قدیمی ترین و سنتی ترین بافت ها را به خود اختصاص داده و از نظر بسیاری کارشناسان در صورت بروز زلزله فاجعه گسترده در آن رخ خواهد داد. دسترسی به این خیابان بسیار ساده بوده و شما می توانید از طریق خطوط ، و بی آر تی در آن تردد کنید.
همچنین این منطقه یکی از خوش آب و هوا ترین و سرسبز ترین مناطق تهران می باشد که در واقع دسترسی بسیار ساده ای به جاذبه های گردشگری موجود در شرق تهران را نیز به افراد می دهد. نکته جالبی که در خصوص منطقه شهر تهران وجود دارد این است. که بخشی از آن بر محدوده رشته کوه البرز قرار دارد و به واسطه همین مساله، دارای بهترین آب و هوا در پایتخت و به ویژه درسایر محله های شرق تهران می باشد.
محله های شرق تهران که تراکم بسیار زیادی در این بخش دارد، منطقه را نیز تشکیل داده است.. این منطقه از جمله مناطق مشهور پایتخت بوده که با وجود محله های شرق تهران در تراکم بالا، بسیاری از جاذبه های گردشگری، تفریحی، و همچنین فرهنگی و مذهبی را درون خود قرار داده است.. منطقه از جمله مناطق مرزی شهر تهران می باشد که از شمال با خیابان پیروزی، از جنوب با خیابان خاوران، از شرق با بزرگراه بسیج و همچنین از غرب با خیابان شهریور همسایگی دارد. جالب است. بدانید که منطقه شهر تهران دارای محله می باشد که هر کدام از آن ها به تنهایی دارای جاذبه های گردشگری متنوع و متفاوتی می باشد. برای آشنایی بیشتر با محله های شرق تهران موجود در منطقه و همچنین بخش های مختلف آن، ادامه مطلب را مطالعه کنید.
به زبان ساده، بزرگترین تفاوت بین تراشکاری معمولی و CNC کامپیوتر است.. همانطور که از نام آن پیداست (Computerized Numerical Control) بسیاری از مراحل کار توسط کامپیوتر کنترل می شوند. به عنوان مثال، چاکی که قطعه کار خام را می بندد، در اکثر موارد می تواند به صورت هیدرولیکی بسته شود. این کار علاوه بر فشار زیاد باعث صرفه جویی در زمان نیز می شود. در اینجا فشار هوا تولید می شود که برای کنترل هیدرولیک است.فاده می شود.
ماشینهای تراش، انواع مختلفی دارند که وسیعترین و پرکاربردترین ماشین ابزار در سطح جهانی است. و مطمئنا نوع CNC آن نیز بیشترین کاربرد را دارد. در ماشین تراش، یک گیرهگردان (سه نظام، چهار نظام) وجود دارد که قطعهکار داخل آن بسته میشود و ابزاری جهت تراش دادن به صورت ثابت به آن نزدیک میشود و از سطح آن مواد را بصورت براده میتراشد.
در دستگاه تراش سنتی، نحوهی کار به این صورت بود که قسمت ساپورت دستگاه را بوسیله دسته به سمت جلو میچرخاندن در حالی که این کار در ماشینهای NC به کمک یک سری دستورات پانچ شده بر روی نوار پانچ صورت میگرفت و در دستگاههای CNC نیز این کار به صورت خودکار توسط یک کد صورت میگیرد.
پس ماشین CNC در عمل شبیه دستگاه دستی ساده است. با این تفاوت که توانایی درک کد و منطق ریاضیات را دارد این توانایی باعث خودکارسازی ماشین شده است.. حضور اپراتور برای کار با دستگاه محدود به ایستادن آن در پشت بخش کنترل کننده دستگاه است.. این دستگاه برای ماشینکاری فقط نیاز به یک برنامهی حرکتی که توسط برنامهنویس تهیه شده است.، دارد.
استفاده از CNC به سرعت رشد کرد چرا که دیگر نیازی به دخالت لحظه به لحظه اپراتور برای کنترل ماشین ابزار نبود و بسیاری از کنترلها بصورت خودکار و با دقت بسیار زیاد انجام میشد. در ابتدا CNC ها ظرفیت ذخیره اطلاعات زیاد را نداشتند و برنامههای کوچک توسط CNC ها اجرا ميشد. دانشگاه MIT، در سالهاي تا نوعي برنامه كامپيوتري به نام APT ابداع نمودند كه کاربرد آن در صنايع هوافضا بود و اولین برنامهی قابل اجرا بر روي ماشينهاي CNC بود.