منابع طبیعی دی کلرومتان شامل منابع اقیانوسی، جلبک های کلان، تالاب ها و آتشفشان ها است.. با این حال، اکثرا دی کلرومتان در محیط حاصل از انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی تولید می شود. متیل کلراید در اثر سوختن زیست توده و فوران آتشفشان و همچنین فعالیت های بیوشیمیایی توسط قارچ های پوسیده چوب و برخی جلبک ها و جلبک های دریایی در اقیانوس ها تشکیل می شود. در سطح جهان مقادیر عظیمی از متیل کلرید طبیعی (تقریباً میلیون تن در سال) توسط این منابع در جو آزاد می شود. به طور کلی دو روش ساخت متیل کلراید از نظر فنی وجود دارد.
اگرچه دی کلرومتان به راحتی در آب حل نمی شود، اما ممکن است. مقادیر کمی از آن در برخی از آب های آشامیدنی وجود داشته باشد. دی کلرومتان که در آب وجود دارد در اثر واکنش با سایر مواد شیمیایی یا باکتری به آرامی تجزیه می شود. بیش از ٪ دی کلرومتان در محیط به دی اکسید کربن (CO) تبدیل می شود، که در حال حاضر در هوا وجود دارد. تقریباً تا روز طول می کشد تا نیمی از دی کلرومتان در آب تجزیه شود.
به طور کلی گاز متیلن، بی خطر نیست و موجب اختلال سیستم عصبی می شود. مطالعات انجام گرفته در خصوص تاثیرات این ماده بر روی حیوانات حاکی از آن است. که است.نشاق این محصول شیمیایی موجب سرطان کبد و ریه می شود. لازم به ذکر است. قبل از است.فاده از این محصول حتما msds متیلن کلراید را مطالعه بفرمایید.
متیلن کلراید یک اسید لوئیس است. که می تواند هیدروژن را به اهدا کنندگان الکترون پیوند دهد. این ماده به عنوان یک اسید سخت طبقه بندی می شود. دی کلرومتان یک حلال است. که در بسیاری از مطالعات ترمودینامیکی اتصال پیوند دهنده و پذیرنده مورد است.فاده قرار گرفته است..
متیلن کلراید که به آن دی کلرومتان و متیلن دی کلرید نیز گفته می شود ، مایعی شفاف و بی رنگ با رایحه ای کمی شیرین است. که در درجه اول به عنوان یک حلال صنعتی و همچنین به عنوان ماده پاک کننده رنگ و رقیق کننده رنگ مورد است.فاده قرار می گیرد.