پس از انقلاب ۵، طرح جامع تهران تنها برای ۸ سال به‌طور مستقیم مبنای کنترل و هدایت توسعهٔ پایتخت ایران بود و در دهه‌های گذشته، تغییرات کالبدی و توسعهٔ کلان‌شهر تهران بیشتر بر مبنای مجموعه‌ای از ضوابط و بخشنامه‌ها صورت گرفته‌است.

شهرداری تهران با چالش‌هایی نیز مواجهه است. از آن جمله در زمینه رفع مشکل‌های شهری اعم از ترافیکی و زیست‌محیطی و نیز فساد در بخش‌هایی از این نهاد شهری موضوع‌هایی‌ست که کم و بیش مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گرفته‌است.

جمعیت خالص افزوده‌شده به تهران در دهه‌های گذشته، بیش از پنج میلیون نفر است.، که پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی گسترده‌ای داشته‌است. براساس شش دوره سرشماری انجام شده، جمعیت تهران از سال‌های ۵ تا ۸۵ حدود پنج برابر شده‌است و این رشد در شهرهای اطراف، بیشتر از شهر تهران بوده‌است؛ در کل، رشد شهر تهران طی دهه‌های اخیر در حال کاهش بوده و بیشتر بر جمعیت پیرامون آن افزوده شده‌است.

در قرارداد مشارکت در ساخت، ذکر برخی نکات به‌منظور پیشگیری از متضرر شدن طرفین معامله بسار مهم است.. البته این نکات برخی برای مالک و برخی برای پیمانکار اهمیت ویژه پیدا می‌کنند و تعدادی نیز از اهمیت یکسان برای طرفین برخوردارند. مواردی که برای طرفین معامله اهمیت برابری دارند عبارتند از:

برای اینکه فردی به‌عنوان داور در یک قرارداد تعیین شود لازم نیست که صلاحیت خاص علمی یا فنی داشته باشد. اما اگر در اثر عدم صلاحیت علمی و فنی رأی داور مدلل و مطابق با قوانین موجد حق نباشد احتمال ابطال رأی داوري در دادگاه بسیار زیاد است..

به‌طور کلی مشارکت در ساخت از مشارکت‌های مفید است. که سود دو جانبه برای طرفین قرارداد به‌همراه دارد. اما همانطور که گفته شد این مشارکت باید در یک قرارداد قانونی و دقیق منعقد گردد. اما از مزایای عقد قرارداد مشارکت در ساخت باید به موارد زیر اشاره کرد:

به‌طور کلی به مشارکتی که بین پیمانکار سازنده املاک و صاحب یک ملک به‌منظور ساخت یک بنای جدید با تملک طرفین شراکت صورت می‌گیرد، مشارکت در ساخت گفته می‌شود. در این نوع فعالیت،‌ هر دو طرف معامله بدون تحمل دردسرهای بی‌دلیل و البته جا ماندن از فعالیت مورد نظرشان به‌دلیل نداشتن سرمایه لازم، به سودی مناسب و دلخواه می‌رسند. یه این معنی که هم مالکِ زمین یا خانه کلنگی به کمک این مشارکت صاحب واحد‌های نوساز می‌شود و هم سازنده، بدون نیاز به هزینه کردن برای خرید یک ملک یا زمین، می‌تواند سرمایه خود را در کار مورد نظرش به گردش درآورد. این فعالیت امروزه توسط عقد یک قرارداد رسمی و قانونی مستند می‌شود. این قرار داد را قرارداد مدنی یا قرارداد مشارکت در ساخت می‌نامند. عقد قرارداد رسمی مشارکت در ساخت می‌تواند مانع از سود‌جویی و ایجاد مشکلات احتمالی در آینده شود. اما این قرارداد باید طبق اصولی مشخص تنظیم شود که در ادامه درباره این اصول صحبت خواهیم کرد.

اما باید توجه داشت که، عقد این قرارداد تنها به نفع سازندگان نیست و مالکان نیز از آن بی‌بهره نخواهند ماند؛ چراکه از آن سوی این ماجرا مالکان زمین و یا خانه‌های فرسوده نیز به‌تنهایی توانایی انجام ساخت‌وساز در زمین‌های خود و همچنین دریافت وام‌های موردنیاز را ندارند. نکته مهم‌تر این است. که اغلب مالکان در زمینه ساخت‌وساز ‌تجربه و تخصص لازم را ندارند، بنابراین بهترین گزینه پیش روی آن‌ها مشارکت با یک سازنده معتبر و شناخته‌شده است..