سلام، با تشکر از مطلب خوبتون، نام فنی شیر برقی ای که در مشعل گازی است.فاده می کنند و گفته اید کنترل سوخت نیز در مشعل های گازسوز توسط شیر برقی صورت می گیرد که هم قابلیت قطع و وصل و هم کنترل دبی سوخت را دارد چی هست؟ آخر شیر های برقی گاز هم انواع دارند. ممنون
اکنون که متوجه شدیم مشعل چیست، وظیفه آن را بررسی خواهیم کرد. وظیفه اصلی مشعل، تامین گرمایش است. که بیشترین مورد مصرف آن در موتورخانه ها و ایجاد شعله در بویلرها می باشد. گرمایش در مشعل صنعتی با پاشش سوخت و ترکیب آن با هوا و جرقه ایجاد می شود و بصورت شعله به درون دیگ هدایت می شود. مشعل صنعتی به دو صورت فن دار و بدون فن می باشند. مدل های فن دار بر حسب فرمان ترموستات هیتر یا بویلر و مطابق برنامه زمان بندی رله مشعل موتورخانه، عملکرد خود را آغاز می کنند. مشعل صنعتی در مدت زمان تا ثانیه، مطابق با فرمان رله فن هوادهی روشن می شود، سپس عمل ایجاد جرقه ترانس جرقه زن شروع می شود. سپس با باز شدن شیر برقی سوخت مشعل، سوخت از شیر برقی عبور می کند و به درون محفظه احتراق هیتر یا بویلر نفوذ می کند. بدین ترتیب جرقه به وجود آمده توسط ترانس، سبب تشکیل شعله در قسمت جلوی شعله پخش کن مشعل می شود.
انواع مشعل های صنعتی جامد سوز موتورخانه برای ایجاد گرمایش توسط سوخت های جامد نظیر چوب، زغال سنگ، زغال کک، خاک اره و غیره مناسب می باشند. مدل جامد سوز در زمان های گذشته مورد است.فاده قرار می گرفت و با فراوانی سوخت های مایع نظیر گازوئیل و نفت یا گاز است.فاده از آنها بسیار محدود شد. است.فاده از سوخت جامد برای مواردی که امکان دسترسی به سوخت گاز یا گازوئیل مهیا نباشد صورت می گیرد. البته در صنایعی همچون ذوب آهن و یا واحد های نیروگاهی است.فاده از مشعل های جامدسوز همچنان متداول می باشد.
مشعل گاز سوز از پر کاربردترین نوع مشعل ها می باشند که در تاسیسات مکانیکی و موتورخانه مورد است.فاده قرار می گیرند. سوخت مصرفی انواع مشعل گازی آنها گاز طبیعی یا همان گاز شهری می باشد. هوای مورد نیاز احتراق و پرتاب شعله در مشعل گازسوز توسط یک فن گریز از مرکز یا ونتیلاتور تامین می شود که موتور این فن می تواند از نوع تک فاز یا سه فاز باشد. کنترل هوا در مشعل گازسوز توسط دمپر صورت می گیرد که در مشعل های کوچک از نوع دستی و در مشعل های بزرگ از نوع موتوری می باشد که توسط سروو موتور کنترل می شود.
یکی از بیشترین مصارف مشعل موتورخانه تامین گرمایش در کوره ها و دیگ های چدنی و فولادی می باشد که با توجه به ظرفیت حرارتی آنها مدل مناسب مشعل صنعی انتخاب می شود. معمولا ظرفیت حرارتی انواع مشعل حدود درصد بالاتر از ظرفیت حرارتی دیگ یا کوره در نظر گرفته می شود و دلیل آن هم احتمال احتراق ناقص در تجهیز می باشد. ظرفیت روی پلاک مشعل صنعتی همان ظرفیت نامی می باشد که معمولا بر حسب کیلووات یا کیلوکالری در ساعت بیان می شود. کنترل روشن و خاموش شدن مشعل صنعتی معمولا توسط ترموستات روی دیگ یا خط لوله آب گرم صورت می گیرد.