انواع بتن اصولا از ترکیب سنگدانههایی مانند شن و ماسه و سیمان با آب تهیه شده و به روشهای تجربی طی سالها بهکار گرفته شدهاند. با ابداع فنآوری بتن پلیمری، از رزینها یا چسبانندههای مونومری برای این کار است.فاده شد. در واقع بتنهای پلیمری ترکیبی از الیافهای طبیعی پلیمر در ابعاد متنوع هستند که بدون حضور آب و با جایگزینی مونومرهای چسباننده تهیه میشوند. به این ترتیب ملکولهای بزرگتر و مقاومتری ایجاد میشوند که از پایداری بیشتری نیز در شرایط جوی گوناگون بهرهمند هستند. این فرایند را در صنعت مصالح ساختمانی با نام
همه ما میدانیم بتن یکی از مصالح اصلی در ساخت اکثر ساختمان های کوچک و بزرگ و طرح های عمرانی است. و شاید بارها از نزدیک این مواد را دیده باشیم؛ اما نوع خاصی از بتن، بتن پلیمری می باشد که شاید زیاد به گوشتان نخورده است.. پلیمر نوعی زنجیره شیمیایی از مولکول هاست که در کنار هم مولکول های بسیار بزرگی را تشکیل می دهند و می توانند در مواد خاصیت شکل پذیری و واکنش پذیری مناسبی را ایجاد کنند؛ اما اینکه بتن پلیمری چگونه ساخته می شود و چه کاربردهایی دارد یک سؤال تخصصی است. که در ادامه کاملاً توضیح داده خواهد شد.
به طور کلی بتن های پلیمری شامل الی درصد مواد پرکننده معدنی و گاهی مواد آلی و تنها الی درصد محلول مونومر برای ایجاد خواص پلیمری با آن ترکیب می شود. برای اینکه بتوان یک بتن پلیمری باکیفیت تهیه کرد باید به نکات زیر دقت شود:
جذب آب تا برابر کاهش می یابد
در بتن های معمولی اغلب مشکل خوردگی توسط گازهای اکسید کننده و مایعات وجود دارد؛ زیرا مقاومت چندانی در برابر این مواد ندارند؛ اما میتوان با جایگزینی کامل مواد پلیمری در بتن ها ترکیبی ایجاد کرد که مقاومت بالایی در برابر عوامل خورنده شیمیایی داشته باشند. از طرفی بتن های پلیمری نیاز به زمان کمتری برای پخت و جذب کامل آب دارند. همچنین ریختن آنها در قالب ها آسان تر و سریع تر انجام می شود. با تمام این خصوصیات قیمت بتن های پلیمری از بتن های معمولی بالاتر است.؛ اما زمانی که به خواص ایجاد شده در آنها نگاه می کنیم واقعاً توجیه اقتصادی دارند و در دراز مدت مقرون به صرفه می باشند. در برخی شرایط نیز چاره ای جز است.فاده از بتن های پلیمری نداریم؛ مثلاً زمانی که بتن در برابر مواد شیمیایی خاصی قرار دارد و احتمال پدیده کاویتاسیون وجود خواهد داشت باید حتماً از بتن های پلیمری است.فاده نمود.