بتن‌های پلیمری علی‌رغم سایر ترکیبات بتنی به سرعت با شرایط محیطی مطابقت می یابند و سریع سفت و سخت می‌شوند. به طوری که طی همان ساعات اولیه (حدود یک ساعت) کاملاً مستحکم و سفت می‌شوند؛ لذا در این مدت باید از نفوذ آب جلوگیری کرد تا آب به آن نفوذ نکند. باید توجه داشت که اگر دمای محیط کمتر از درجه سانتیگراد باشد سرعت واکنش بسپار (پلیمر) پایین آمده و کاهش خواهد یافت و برای اینکه این اتفاق نیوفتد دو راه حل پیشنهاد می‌شود؛
انواع بتن اصولا از ترکیب سنگ‌دانه‌هایی مانند شن و ماسه و سیمان با آب تهیه شده و به روش‌های تجربی طی سال‌ها به‌کار گرفته شده‌اند. با ابداع فن‌آوری بتن پلیمری، از رزین‌ها یا چسباننده‌های مونومری برای این کار است.فاده شد. در واقع بتن‌های پلیمری ترکیبی از الیاف‌های طبیعی پلیمر در ابعاد متنوع هستند که بدون حضور آب و با جایگزینی مونومرهای چسباننده تهیه می‌شوند. به این ترتیب ملکول‌های بزرگتر و مقاوم‌تری ایجاد می‌شوند که از پایداری بیشتری نیز در شرایط جوی گوناگون بهره‌مند هستند. این فرایند را در صنعت مصالح ساختمانی با نام
بتن پلیمری بسته به رزینی که برای ساخت آن است.فاده می شود، مزایای متفاوتی دارد. برای مثال چسب های اکریلیک خیلی سریع عمل کرده و در برابر عوامل جوی مقاومت دارند. رزین های فوران قابلیت تحمل در دماهای بالا را دارند و رزین های پلی اوره می توانند جایگزین فنول ها یا فرمالدئیدها در بسیاری از پروژه های ساختمانی شوند.
جذب آب تا برابر کاهش می یابد
بتن پلیمری سازگار زیادی با محیط زیست دارد و کاملا قابل بازیافت هستند. این بدان معناست که بتن پلیمری را می توان در پایان چرخه عمر خود به صورت های دیگر است.فاده کرد. برای مثال در صورت خورد شدن بتن پلیمری، می توان به عنوان شن قابل است.فاده گردند.
