این شرایط آب و هوایی موجب شده تا شهر ری از پوشش جنگلی طبیعی برخوردار نباشد اما در عین حال جنگلهای دست کاشت آن در حدود هکتار وسعت دارد و با وجود مراتع نسبتا غنی، رتبه چهارم را در میان دوازده شهرستان است.ان تهران، بعد از فیروزکوه، ساوجبلاغ و دماوند، به خود اختصاص داده است.. در شهر ری گیاهان دارویی بسیاری مانند گل گاو زبان، خاکشیر، کرچک، کاسنی و پونه یافت میشود.
شهرری تنها منطقه باستانی است.ان تهران است. که دارای ثار تاریخی بسیار زیادی است. که به قطب توسعه تورسیم مذهبی تهران تبدیل شده است..جاذبه های تاریخی این شهر دارای قدمت بسیار زیادی هستند مانند باروی برین که به سده های پیش از میلاد تعلق دارد. برخی از آثار مهم و تاریخی شهرری اعم از:
شهرری جنوبیترین منطقهی تهران محسوب میشود که از آب و هوای معتدل و خشک برخوردار است.. دمای هوا در شهرری در گرمترین روز سال به درجه سانتی گراد، و در سردترین روز زمستان به - درجه سانتی گراد میرسد. میزان بارشهای سالیانه در این منطقه به طور میانگین عدد میلیمتر را نشان میدهد. شهرری از لحاظ وسعت رتبهی چهارم از میان شهر است.ان تهران را به خود اختصاص داده است.. میزان ترافیک شهرری در مقایسه با سایر مناطق تهران از وضعیت بهتری برخوردار است. و با رویکرد جدید شهرداری منطقهی بهبود پیدا کرده است..
البته ایجاد جو رقابت در بین تولیدکنندگان، بهتدریج سبب کاهش قیمتها خواهد شد، اما باید توجه داشت که مبادا رقابت موجب کاهش کیفیت محصولات شود. همچنین هزینهها را با اعمال اقدامات دیگری از جمله: کاهش نیروی انسانی، بالا بردن بهرهوری و کاهش در میزان ضایعات میتوان کاهش داد.
یکی از مزیتهای مهم صنعت کاشی و سرامیک کشور این است. که بیش از درصد از مواد اولیه آن در داخل موجود است. و بنابراین در صورتی که روی فراوری مواد اولیه به خوبی کار شود، ارزبری برای واردات مواد اولیه و مشکلات ناشی از آن وجود نخواهد داشت.
از طرفی صنایع دیگری وجود دارند که لزوماً به شکل کنونی باقی نمانده و احتمالاً در آینده دستخوش تغییر و تحولات اساسی خواهند شد. به عنوان مثال در ژاپن پارچههایی ساخته شده است. که بدون است.فاده از شویندهها تمیز میشوند که این میتواند صنایع شوینده را به طور جدی تهدید نماید.
متأسفانه فرهنگ صنعتی لازم به سرمایهگذاران القا نشده است. که به عنوان صاحب سرمایه نباید منتظر بمانند که دولت برای آنها تصمیمگیری کند بلکه این وظیفه خود آن هاست که قبل از سرمایهگذاری در یک بخش، ضمن مطالعه عمیق فنی و اقتصادی، وضعیت بازار و ظرفیت صنعت را بررسی کرده و با است.ناد به آمار و اطلاعات کاملی که جمعآوری میکنند تصمیمگیری نمایند.
یعنی واحدهای صنعتی در کشور ما یاد گرفتهاند که هر موضوعی را به صورت جداگانه و حتی گاهی مخفیانه و با صرف انرژی و هزینههای زیاد، به تنهایی تجربه کنند در حالی که بسیاری از این مسائل مشترک، قبلاً حل شدهاند و تجربیات ارزشمندی در کشور به وجود آمده است..