تهرانپارس، نارمک، نیروی هوایی، تهران نو، پیروزی، مجیدیه، حکیمیه، سبلان و رسالت را می‌توان مهم‌ترین مناطق شرق تهران دانست. هر چند این محله‌ها از نظر سبک ساختمان‌سازی، بافت شهری و ترافیک شباهت‌های زیادی با هم دارند اما باید دانست که تفاوت‌های آنها نیز سبب تغییر شرایط خرید در این مناطق شده است.. مثلاً

میرزا علی‌نقی‌خان حکیم‌ الممالک را بسیاری تاسیس کننده محله حکیمیه عنوان می کنند. پس از اینکه حکومت ناصرالدین شاه به اتمام رسید علینقی خان دهکده های موجود در این منطقه را خریداری کرد و با است.فاده از اسم خود آن را نامگذاری کرد. این محله که امروزه بیشتر به عنوان میزبان دانشگاه‌های متعدد شناخته می شود خانه های سازمانی متعددی را نیز در خود جای داده و یکی از محله های اصلی شرق تهران به حساب می آید. ساختار مدرن و جدید حکیمیه از سال ۵ آغاز شد ولی دهه هفتاد را می توان به عنوان نقطه عطفی برای این محله در نظر گرفت.

یکی از قدیمی ترین و شاید منحصر به فرد ترین خیابان های تهران خیابان دماوند می باشد که توانسته سه منطقه مختلف را به هم متصل کند. محله دماوند که بیشتر به دلیل وجود همین خیابان شناخته می شود یکی از قدیمی ترین و سنتی ترین بافت ها را به خود اختصاص داده و از نظر بسیاری کارشناسان در صورت بروز زلزله فاجعه گسترده در آن رخ خواهد داد. دسترسی به این خیابان بسیار ساده بوده و شما می توانید از طریق خطوط ، و بی آر تی در آن تردد کنید.

برای تولید سولفات آهن از روش رقیق سازی ضایعات آهن توسط اسید سولفوریک است.فاده می شود. پس از چندین ساعت روغن و کربن که جزیی از ساختار ضایعات بوده بصورت مایع ای سیاه رنگ از آن خارج شده و عبور از فیلتراسیون کریستال های سبز رنگ آهن بصورت آبه تولید می شود.

اولین آهن شکل گرفته توسط بشر در دوره پیش از تاریخ مصرف شد از شهاب سنگ ‌ها آمده بود. ذوب آهن در کوره‌ ها در هزاره دوم پیش از میلاد شروع شد، آثار مکشوفه از آهن ذوب شده از -۸ پیش از میلاد در هند و در مشرق از حدود ۵ پیش از میلاد بدست آمد (که گمان می‌رود ناشی از ذوب آهن در آناتولی یا قفقاز بوده ‌است. چدن برای اولین بار در حدود ۵۵ پیش از میلاد در چین تولید شد اما در اروپا تا سال‌ های قرون وسطا تولید نشد، در طول دوران قرون وسطا ابزاری در اروپا کشف شد که از آهن شکل یافته از چدن(pig Iron) با است.فاده از ریخته گری زیور آلات تولید شده بودند، برای تمام این فرآیند ها از زغال چوب به عنوان سوخت است.فاده شد. فولاد ( که با کربن کمتر از pig Iron است. اما آهن شکل یافته بیشتری دارد) اولین بار در دوران باستان تولید شد. روش‌های تازه تولید آن به وسیله میله‌ های کربنیزه کردن آهن در فرآیند سیمانی کردن در قرن هفدهم بعد از میلاد ابداع شد. در انقلاب صنعتی روش‌های جدید تولید آهن بدون زغال چوب ابداع شد و این روش‌ها بعدا در تولید فولاد مورد است.فاده قرار گرفتند. در اواخر دهه ۸۵، هنری بسمز فرآیند جدیدی برای ساخت فولاد اختراع کرد که شامل دمیدن هوا از روی چدن مذاب برای تولید فولاد نرم بود. این فرایند و دیگر فرایندهای ابداع شده در قرن و بعد از آن منجر یه آن شد که دیگر آهن شکل یافته تولید نشود.

عوارض ناشی از كمبود سولفات آهن در محصولات اكثر مناطق ایران به فراوانی قابل مشاهده است.. مصرف کود سولفات آهن به همراه گوگرد و باكتری تیوباسیلوس باعث بهبود شرایط تغذیه ای گیاهان شده و در مدت طولانی می تواند کمبود آهن را برطرف سازد

آهن یکی از عناصر حیاتی برای رشد همه گیاهان می‌باشد و علاوه بر تشکیل کلروفیل و بالا بردن سبزینگی گیاه باعث افزایش رشد، گلدهی و باردهی محصول می گردد. درصورت کمبود آهن در سلول های برگ، کلروفیل به مقدار کافی تولید نمی‌شود و در نتیجه برگ ها به تدریج رنگ پریده تر به نظر می‌‌رسند. در این صورت کل سطح برگ زرد رنگ می‌شود. لازم به ذکر است. که این علائم ابتدا در برگ های جوان و قسمت های بالای ساقه مشاهده می‌شود و به تدریج کل گیاه را در بر می‌گیرد

سولفات آهن از تصفیه سولفات آهن در مجاورت اسید سولفوریک تغلیظ شده و یا تبخیر مخلوط اکسید آهن و اسید سولفوریک تولید می شود. فرآیند تولید سولفات آهن به این صورت است. که در مرحله اول سولفات آهن و اسید سولفوریک از مخزن ذخیره به داخل راکتور هدایت می شوند. بخار تولید شده توسط بویلر برای افزایش درجه حرارت عملیاتی راکتور است.فاده می شود. محصولات تولید شده در راکتور به داخل مخزن ته نشینانتقال داده می شوند. در این مرحله اکثر نا خالصی ها در پایین محفظه جمع شده و سپس جمع آوری می شود. محلول بالای تانک ته نشینی برای عبور از یک فیلتر پرس چوبی و جدا کردن تمامی مواد نا محلول باقی مانده و داخل آن ، پمپ می شود. جریان فیلتر شده وارد تبخیر کننده می شود. در این مرحله محلول آبی سولفات آهن تا غلظت مناسب برای کریستالیزور تغلیظ می گردد. محلول تغلیظ شده در نهایت وارد کریستالیزور شده و به شکل محصول نهایی در می آید. بعد از این مرحله محصول بسته بندی و به انبار انتقال داده می شود.