در اثر تماس با آب، مواد شیمیایی خورنده تشکیل می دهد. بخار ممکن است. در مناطق کم ارتفاع به ویژه در فضاهای محدود به مقدار خطرناک جمع شود و در نتیجه خطر سمیت ایجاد کند. ظروف بسته ممکن است. هنگام آزاد شدن محتوای گرم شده، به شدت پاره شوند. در آتش سوزی، مواد خطرناکی مانند مونوکسیدکربن، دی اکسید کربن، کلرید هیدروژن نیز تولید کند.

مقدار کمتری از کلرومتان با واکنش مخلوطی از متان با کلر در دمای بالا تولید می شود. با این حال، این روش همچنین ترکیبات کاملاً کلردار مانند دی کلرومتان، کلروفرم و تتراکلرید کربن را تولید می کند. به همین دلیل، کلرزنی متان معمولاً فقط در مواقعی انجام می شود که سایر محصولات نیز مورد نظر باشند. این روش کلرزنی همچنین کلرید هیدروژن را به صورت همزمان تولید می کند که مشکل دفع ایجاد می کند.

دی کلرومتان حلال ایده ­آلی برای انواع فرآیندهای صنعتی محسوب می­ شود. این ماده در فرآیندهای مختلف و در صنایع بسیاری همچون رنگ ­زدایی، داروسازی، تولید مواد رنگ ­زدا، تمیز کردن فلزات، چسب ها، تولید فوم پلی­ یورتان، تولید رزین پلی­ کربنات و توزیع و فرمولاسیون حلال مورد است.فاده قرار می­ گیرد. منابع طبیعی حلال متیلن، شامل منابع اقیانوسی، ماکرو جلبک ­ها و آتش­فشان­ ها هستند. با ­این­ حال بیشتر دی­ کلرومتان یافته شده در محیط­ زیست نتیجه نشرهای صنعتی است..

اگرچه دی کلرومتان به راحتی در آب حل نمی شود، اما ممکن است. مقادیر کمی از آن در برخی از آب های آشامیدنی وجود داشته باشد. دی کلرومتان که در آب وجود دارد در اثر واکنش با سایر مواد شیمیایی یا باکتری به آرامی تجزیه می شود. بیش از ٪ دی کلرومتان در محیط به دی اکسید کربن (CO) تبدیل می شود، که در حال حاضر در هوا وجود دارد. تقریباً تا روز طول می کشد تا نیمی از دی کلرومتان در آب تجزیه شود.

متیلن کلراید کاربردهای متفاوتی دارد. نوسانات و توانایی DCM در حل طیف وسیعی از ترکیبات آلی، آن را به یک حلال مفید برای بسیاری از فرآیندهای شیمیایی تبدیل کرده است.. در صنایع غذایی، از آن برای کافئین سازی قهوه و چای و همچنین تهیه عصاره های رازک و سایر طعم دهنده ها است.فاده شده است.. نوسانات آن منجر به است.فاده از آن به عنوان یک پیشرانه اسپری آئروسل و به عنوان یک عامل دمنده برای کف های پلی اورتان شده است..