پل نمیر یادگار دوران صفویه در شهر رودهن است.. این پل که در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده، از جاذبه‌های تاریخی رودهن محسوب می‌شود. قدمت این پل به قرن سوم و چهارم هجری بر می‌گردد و رودخانه‌ی فصلی رودهن از آن گذر می‌کند. در سالیان دور برای رفتن از تهران به فیروزکوه از روی این پل عبور می‌کردند. این پل با نام‌های پل زنجیر یا پل فیروزکوه نیز خوانده می‌شود.

از‌آن‌جایی که رودهن در نزدیکی پایتخت قرار گرفته و از آب و هوایی مطبوع و مناظر طبیعی چشم نوازی برخوردار است.، در روزهای مختلف هفته و به‌ویژه در تعطیلات پذیرای گردشگران زیادی است. که می‌خواهند لحظات خوشی را در این خطه سرسبز سپری کنند. بنابراین در این شهر به منظور رفاه حال مسافران و اهالی رودهن، رستوران‌های مجلل و باکیفیتی احداث شده است.. در این بخش به معرفی برخی از رستوران‌های این شهر می‌پردازیم.

رودهن دارای لهجه و گویش‌های مختلفی است.، گویش مردم در شهر رودهن آذری و در شهر آبعلی مازندرانی است.. روستاهای مهرآباد و گلاهک نیز به گویش ترکی یا همان آذری، روستاهای وسکاره، جورد و آردینه هم به گویش مازندرانی و روستای چناران (چنار غرب سابق) به گویش لری صحبت می‌کنند.

متیلن کلراید کاربردهای متفاوتی دارد. نوسانات و توانایی DCM در حل طیف وسیعی از ترکیبات آلی، آن را به یک حلال مفید برای بسیاری از فرآیندهای شیمیایی تبدیل کرده است.. در صنایع غذایی، از آن برای کافئین سازی قهوه و چای و همچنین تهیه عصاره های رازک و سایر طعم دهنده ها است.فاده شده است.. نوسانات آن منجر به است.فاده از آن به عنوان یک پیشرانه اسپری آئروسل و به عنوان یک عامل دمنده برای کف های پلی اورتان شده است..

پیوند هیدروژنی متیلن کلراید : یک اسید لوئیس دهنده الکترون است. که می تواند هیدروژن را به اهدا کنندگان الکترون پیوند دهد. دی کلو، یک حلال است. که در بسیاری از مطالعات ترمودینامیکی به عنوان اتصال پیوند دهنده و پذیرنده است.فاده می شود.

دی کلرومتان با بویی شیرین و مشابه با کلروفرم، ترکیبی فرار می باشد که در آب ( گرم در میلی لیتر در دمای درجه سانتیگراد) نسبتا محلول است.. در حلال های آلی مانند اتانول، اتر، فنل ها، آلدهید ها و کتون ها نیز قابل حل است.. بخار DCM سنگین تر از هوا می باشد و معمولا پایدار است.. متیلن کلراید یه اسید لوئیس است. که جز اسیدهای سخت شناخته می شود. همچنین نقطه جوش پایینی دارد و انرژی تبخیر این حلال صنعتی کم می باشد (حدودا برابر کمتر از آب می باشد.). از دیگر ویژگی های متیلن کلراید باید اشاره کنیم بر خلاف این که این محلول غیر قابل اشتعال می باشد، اما می تواند مخلوط بخار و هوا قابل اشتعال را در دمای بالای درجه سانتیگراد ایجاد کند. دی کلرومتان در بدن به مونوکسید کربن تجزیه می شود که منجر به مسمومیت خواهد شد. این ماده در صورت حرارت دیدن در دمای بالا و تجزیه شدن، بخارات بسیار سمی را نیز آزاد می کند.

اگرچه دی کلرومتان به راحتی در آب حل نمی شود، اما ممکن است. مقادیر کمی از آن در برخی از آب های آشامیدنی وجود داشته باشد. دی کلرومتان که در آب وجود دارد در اثر واکنش با سایر مواد شیمیایی یا باکتری به آرامی تجزیه می شود. بیش از ٪ دی کلرومتان در محیط به دی اکسید کربن (CO) تبدیل می شود، که در حال حاضر در هوا وجود دارد. تقریباً تا روز طول می کشد تا نیمی از دی کلرومتان در آب تجزیه شود.

در اثر تماس با آب، مواد شیمیایی خورنده تشکیل می دهد. بخار ممکن است. در مناطق کم ارتفاع به ویژه در فضاهای محدود به مقدار خطرناک جمع شود و در نتیجه خطر سمیت ایجاد کند. ظروف بسته ممکن است. هنگام آزاد شدن محتوای گرم شده، به شدت پاره شوند. در آتش سوزی، مواد خطرناکی مانند مونوکسیدکربن، دی اکسید کربن، کلرید هیدروژن نیز تولید کند.