در حال حاضر شهر قدس از لحاظ اشتغال در غرب است.ان تهران به عنوان یکی از مراکز بزرگ صنعتی محیط کارگری مناسبی را فراهم نموده‌است و اکثر ساکنین به عنوان کارگر در این مراکز مشغول به کارند. بعد از اشتغال به کشاورزی، کارمندان دولت درصدی از اشتغال را به خود اختصاص می‌دهند. از نظر اجتماعی در حال حاضر شهر قدس با وسعتی در حدود کیلومتر مربع یا به عبارتی ٬ هکتار، یکی از شهرهای پرجمعیت و متراکم در کشور محسوب می‌گردد. جمعیتی از اقوام و فرهنگهای مختلف با آداب و سنن متفاوت و ناهمگون که این تنوع زیاد منشأ برخی معضلات اجتماعی نیز در این شهر بوده‌است.

اکثر فضای سبز قدس خشک شده و تبدیل به خانه و مراکز صنعتی شده، اما همچنان می‌شود نمونه‌هایی از باغات قدیمی را در آن دید. غیر باغات معروف که در بالا به آن اشاره شد می‌توان به بوستان‌ها هم اشاره کرد. مسئولیت نگهداری از فضای سبز و بوستان‌های شهرقدس بر عهده سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهرداری قدس می‌باشد.

مرحله دوم با تأسیس کارگاه‌ها و کارخانجات متعدد در کنار جاده قدیم و کنار راه‌آهن و به‌طورکلی شروع رشد سریع تهران در چند دهه اخیر آغاز گردید. در این مرحله با رشد سریع جمعیت منطقه تهران روستای قلعه حسن خان نیز که در فاصله نسبتاً کمی از تهران و در نزدیکی تعدادی از این کارخانجات و کارگاه‌ها قرار گرفته‌است به سرعت رشد نمود.

شیوه بافت به این صورت می باشد که: ابتدا نخ های پنبه ای را به وسیله چرخ ریسندگی و چرخ ماسوره تهیه کرده و سپس در یک فضای باز به وسیله تعدادی چوب نازک و هم اندازه به اصطلاح محلی «چله ها را دوانید». بعد نخ های پیچیده شده به دور چوب ها (فاصله هر کدام از چوب ها یک متر می باشد) را به دور یک چوب بزرگ و ثابت شده به نام «نوورد» می پیچیند. جهت بافت می بایست نخ ها را با ماکو ردکرده و بعد از هر بار نخ ردشده دنده یا «دفتین» که به سمت جلو و عقب آورده می شود، نخ ها کوبیده و پارچه بافته می شود. وقتی ماکو از سمت راست رد می شود پاتلک سمت چپ با پا به حرکت در آمده (و بالعکس) و وردها را جابه جا می کند. به هر اندازه که پارچه بافته می شود متی و دستکش به وسیله هنرمند به حرکت در می آید تا پارچه بافته شده جمع و به دور چوب قطوری به نام «بالین» پیچیده شود. هنر حوله بافی با ترکیب رنگ ها در کل پارچه و حاشیه کار با خلاقیت خود هنرمند تولید می شود. البته ممکن است. برای طراحی یک بافته از نمونه هایی است.فاده شود که در زمان گذشته کاربرد داشته است..

برای بافتن پارچه به روش تونبافی ابتدا مواد اولیه بافت یعنی پشم یا کرک با دست تهیه و ریسیده میشود. نخهای ریسیده شده را میجوشانند و از آرد رد میکنند تا ضخیم‌تر گردد. نخ پنبهای که به این شیوه تولید میگردد ماده اولیة مورد است.فاده در بافت این پارچه سنتی است. که به‌عنوان پود لابه‌لای چله تنیده می‌شود.

یکی از اتفاقات خوشایند دیگر که در پی پیگیریهای مداوم و تلاش‌های اهالی میسر شد ارائة پارچه سنتی دستبافت بیرجند در نمایشگاههای بینالمللی و توجه بازرگانان به این محصول بود. برای اولین‌بار در نمایشگاه نوروزی صنایع‌دستی مشهد، بازرگانان اماراتی لطافت و سبکی و بافت منحصر به فرد سنتی توبافی را پسندیدند و به تعاونی این روستا سفارش پارچه دادند.

حوله بافی هنر ساله دستان توانمند و خوش ذوق زنان خراسان جنوبی در روستاها است. که اکنون آوازه جهانی پیدا کرده است.. علی رغم اینکه کشور ایران در دوره‌های مهم تاریخی سهم عمده‌ای در پیشرفت و تکامل صنعت نساجی در دنیا داشته و از مناطق پیدایش و تکامل این صنعت به شمار می ‌رود اما متاسفانه امروزه پیشرفت علم و تکنولوژی صدمات زیادی به نساجی سنتی این سرزمین کهن وارد نموده است.. هنر صنعت حوله بافی ازگذشته‌های دور در است.ان خراسان جنوبی از رواج نسبتا خوبی برخوردار بوده که پس از چندین سال رکود با حمایت ها و برنامه‌ ریزی ‌های مسئولان خراسان جنوبی و  نظارت های متعدد و کارشناسانه و همچنین تلاش هنرمندان مجددا احیاء و در حال گسترش است.. حوله بافی یا توبافی از هنرهای دستی اصیل خراسان جنوبی است. که محصول آن از پنبه، ابریشم یا کرک تهیه می شود و در بسیاری از روستاهای این است.ان رواج پیدا کرده و هنرمندان از این هنر سنتی، درآمد صادراتی نیز...

بافت حوله سنتی در خراسان جنوبی، با اصالتی به قدمت قرن‌ها و همانند گذشته با دستگاههای سنتی دو یا چهار وردی و ابزار کار ساده انجام میشود و هنر دست بانوان روستاهاست. کسب درآمد برای اهالی روستا که اقتصاد و معیشتشان به دلیل خشکسالی به خطر افتاده بود انگیزهای برای گسترش هر چه بیشتر و رشد کارگاههای پارچه بافی سنتی است.. با اوج گرفتن این عزم همگانی و شرکت در نمایشگاههای ملی، پارچه بافی سنتی یا توبافی از پستو و انبار روستا بیرون آمد تا به عنوان هنر و صنایع‌دستی ملی ثبت گردد.