در اوایل دهه ، تحقیقات بیشتر پیرامون است.فاده از نیتریت سدیم به عنوان یک ماده افزودنی در صنایع غذایی، به عنوان افزودنی غذایی معرفی شد. نیترات سدیم هنگامی که به عنوان نگهدارنده غذا است.فاده شود، دارای خواص ضد میکروبی است.. این ماده به طور طبیعی در سبزیجات سبز برگ وجود دارد.

در واقع این نوع ماده یک افزودنی غذایی چند منظوره است. که علاوه بر تنظیم رنگ و طعم گوشت‌های پخته شده، از رشد میکروارگانیسم‌های مخرب نیز جلوگیری می‌کند. مکانیسم دقیق مهار باکتری بوتولینال توسط نیتریت شناخته نشده است.. با این حال، اثربخشی آن به مواردی مانند PH، نمک، دمای عملیات، زمان نگهداری، و ترکیب ماده غذایی بستگی دارد.

نیتریت گاهی اوقات می تواند یک بازدارنده خوردگی “خطرناک” تلقی شود، زیرا غلظت بیش از حد کم (کمتر از ppm) می‌تواند منجر به خوردگی بیشتر از زمانی که نیتریت وجود ندارد، بشود. این امر به این دلیل اتفاق می‌افتد که غلظت nitrite برای ترمیم شکاف‌های فیلم منفعل بر روی سطح فلز خیلی کم است.. در یک واکنش گالوانیک، از دست دادن فلز در آند رخ می‌دهد. از آنجا که نیتریت یک بازدارنده آندی است.، از بین رفتن فلز در این شکاف‌های فیلم متمرکز می‌شود و می‌تواند باعث گود شدن شود.

فرق اصلی نیترات و نیتریت در اتصال اتم های اکسیژن آن هاست. به گونه ای که نیترات حاوی سه اتم اکسیژن است. که به یک اتم نیتروژن متصل شده اند در حالی که نیتریت حاوی دو اتم اکسیژن است. که به یک اتم نیتروژن متصل شده است.. نیترات و نیتریت جزو آنیون های معدنی هستند که از اتم های نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده اند و دارای بار الکتریکی منفی هستند. در واقع به طور کلی تفاوت هایی بین نیترات و نیترات وجود دارد.

هرچند که این مواد شیمیایی باعث جلوگیری از رشد باکتری ها می شود، اما می تواند در مقادیر زیاد برای حیوانات و انسان ها سمی باشد. LD در موش های صحرایی میلی گرم در کیلوگرم و LDL انسانی آن میلی گرم در کیلوگرم است.، به این معنی است. که اگر یک فرد کیلوگرمی حدود . گرم از آن مصرف کند باعث مرگ او خواهد شد. همچنین طبق مطالعات انجام شده مصرف این ماده در دراز مدت باعث ایجاد تومور های سرطانی می شود.