برای تولید پروفیل لنگه دری ابتدا بلوک ها را درون کوره میفرستند و پس از رسیدن به دمای مورد نظر گداخته و وارد بخش نوردگرم میشود پس از عبور از غلتک های مخصوص و ایجاد ساختار به ابعاد مختلف برش داده میشود. سرانجام پس از سرد شدن ورق به بخش بازپخت یا آنیل کردن فرستاده میشود و از طریق نورد سرد و غلتک ها به ساختار کنونی خود دست می یابند.
سطوحی که از طریق دیوار خارجی، به سادگی قابل دسترس هستند (مانند طبقه همکف یا پنجره های مرتبط با بالکن) معمولاً به ضوابط خاصی برای ممانعت از دزدی نیاز دارند. پنجره ها و درهای شیشه ای، به دلیل امکان باز شدن با ابزار ساده، خطرساز هستند، زیرا یراق آلات متداول پنجره، مانعی برای دزدی نیستند. محافظت در برابر ورود با زور، می تواند به وسیله نصب مجموعه کاملی از ساختار مانع دزدی (کل چارچوب با عناصر بازشو، یراق آلات، و شیشه)، یا توسط نرده ها و شبکه های محافظ و یا ابراز بازشو ایمن، بهبود یابد.
آهن فرفورژه همان زغال آهن یا جانشین آن بعد از ۸، گل نرده است.. در سال با بسته شدن کوره اطلس توماس والمسلی در بولتون- لانکاشایر، تولید انبوه در بریتانیا به پایان رسید. کمی پس از آن، کوره در موزه هوایی سر باز بلیستز هیل در آیرونبریج بازسازی شد و در آنجا تولید به مدت چند روز در سال ادامه یافت.
در اواخر قرن نوزدهم، توسعه فرآیند بسمر، تولید بخش هایی از فولاد نورد گرم شده را امکان پذیر ساخت که به طور قابل ملاحظه ای ارزان تر از آهن فرفورژه بود. در ابتدا، پنجره های فولادی تقلیدی از پنجره های ساخته شده با آهن فرفوژه بود که از قاب های ساخته شده با فولاد نرم هنری هوپ و پسران و دابلیو.اف کرایتال در مجموعه بروکین در کرانلی ساری، مشهود است.. در بین اینها، پنجره ساخته هوپ در ۸ پنجره ی لولادار فلزی جدید جای خود را پیدا کرد. نمونه در یک چارچوب چوبی ضخیم پوشانده شده است و شامل رنگ ثابت و روشنایی بسیار زیاد مانند پنجره های لولادار تاریخی است.
پنجره های خیلی قدیمی از جنس چوب ساخته می شدند و با است.فاده از شیشه های رنگی جلوه ای زیبا به خانه می دادند. هر چند این پنجره ها ارزش زیبایی شناسی بالایی داشتند و به نوعی اثر هنری به حساب می آمدند اما امروز است.فاده از این نوع پنجره منسوخ شده است.. با پیشرفت علم و صنعت آهن جایگزین چوب در ساخت پنجره شد. پنجره های آهنی به مقاومت بالا و همچنین عدم خوردگی توسط حشرات بسیار مورد است.قبال قرار گرفتند. اما با مشکلاتی نیز همراه بودند. این نوع پنچره بسیار سنگین بودند و به مرور دچار پوسیدگی و خوردگی در اثر رطوبت می شدند. به همین دلیل در آب و هوای مرطوب کارایی چندانی نداشتند و یا اینکه نیاز بود دائما رنگ کاری و محافظت شوند.