لازم به ذکر است. که این انبارها در دوران‌های زندیه و قاجاریه در ایران بیشتر ساخته شد و در رباط کریم برای تامین یخ این منطقه و کاروانیان سه انبار یخی در فواصل مختلف وجود داشت که در اصطلاح محلی به یخچال معروف بودند. از این انبارها تا حدود سال پیش نیز است.فاده می‌شده است. که با جایگزین شدن یخچال‌های برقی این انبارها عملاً است.فاده خود را از دست دادند.

با نصب اپلیکیشن کارناوال، کنترل سفر را این بار شما به دست بگیرید. در این اپلیکیشن شما دنیایی از امکانات و خدمات را همیشه و همه جا در جیب خود دارید؛ آشنایی با جاذبه ها و فرهنگ شهرها و کشورهای مختلف، رزرو آنلاین بلیت هواپیما و یا حتی رزرو انواع اقامت بسته به سلیقه و بودجه ای که دارید. اپلیکیشن کارناوال یعنی کنترل سفر در دست شما.

برای تهیه یخ در فصول بهار و تابستان از چند قرن گذشته در برخی از مناطق کشور انبارها و کارگاه‌های یخ ابداع و ساخته می‌شد تا یخ مورد نیاز ساکنین این مناطق از این طریق تأمین شود. این انبارهای یخی بصورت مخروطی شکل و همانند یک کله قند از خشت و گل با ارتفاع تا متر ساخته می‌شد. در فصل زمستان در داخل چاله بزرگ به وجود آمده، آب را رها نموده و سپس ورودی و کلیه محفظه‌های آن‌ها بطور کامل مسدود می‌شد و به تدریج با فرا رسیدن فصول بهار و تابستان و گرم شدن هوا یخ‌های قطور تولید شده در یخچال مورد است.فاده قرار می‌گرفت.

از این رو در سابقه طولانی چرم در تاریخ باستان ایران هیچ شکی وجود ندارد. اما رفته‌رفته این محصولات چرمی شکل تازه‌ای به خود گرفتند و صنعت این محصولات نیز پیشرفت‌های زیادی به خود دید. به گونه‌ای که با پیشرفت تکنولوژی نام کارخانه‌های چرم‌سازی به میان آمد. در دوران قاجار تلاش‌های زیادی در جهت ایجاد و ساخت کارخانه‌های چرمی صورت گرفت، اما متاسفانه واردات ماشین‌های فرآوری چرم با موفقیت انجام نشد.

ضخامت و توانایی تحمل هر چرمی با یکدیگر متفاوت می باشد. چرم را می توان از پوست پستانداران و حتی خزندگان نیز تهیه کرد. اغلب چرم از پوست گاو، گوسفند و بز تهیه می شود، ولی از پوست حیواناتی همچون شتر، اسب، کانگورو، شتر مرغ، خوک، مار، مارمولک، کروکودیل، تمساح و حتی از پوست کوسه نیز می توان چرم ساخت. بسته به کاربردی که چرم دارد انواع و اقسام مختلف پوست وجود دارد و هر کدام از لحاظ ظاهری و کاربرد متفاوت هستند.

این کارخانه که اولین کارخانه چرمسازی در ایران بود، سال فعالیت خود را آغاز کرد. در آن زمان تولیدات این کارخانه به کفش، پوتین‌های نظامی و سوارکاری محدود می‌شد. جالب است. بدانید که محصولات چرمی این کارخانه صادر نیز می‌شد؛ سفره چرمی که این روزها در گاوصندوق هتل پولمن در شهر پولتای ایتالیا نگهداری می‌شود، این موضوع را اثبات می‌کند.

اگرچه این روزها دیگر خبری از کارخانه قدیمی چرمسازی آلمانی تبریز نیست، اما وجود این کارخانه سرنخی برای ادامه صنعت در این شهر بود. این روزها شاهد کارخانه‌های متعدد چرم سازی و کارگاه‌های کوچک و بزرگ تولیدات محصولات چرمی در شهر تبریز هستیم که باعث شده است. چرم تبریز به مرور زمان بر سر زبان‌ها بیفتد و جایگاه خود را در نزد مردم بالا ببرد.

تقریبا نمی‌توان تولیدکننده‌ای را پیدا کرد که از قانون‌های زائد و سخت‌گیری‌های ‌بیش از حد در زمینه اخذ مجوزهای قانونی کسب و کارهای مختلف گله‌مند نباشد. با این حال تولیدکنندگانی که می‌خواهند موفق باشند، با در نظر گرفتن تمامی این جوانب و گذراندن آموزش‌های ‌لازم در کنار هدایت و پشتیبانی کارشناسان حوزه صنعت چرم، می‌توانند به راحتی با رفع این موانع به کار تولید و برندسازی مشغول شوند.