چهاردانگه در شهرستان اسلامشهر است.ان تهران قرار دارد. این شهر که در جنوب غرب تهران قرار دارد، طبق سرشماری سال ۵ حدود ۵ نفر جمعیت دارد که شهر کوچکی محسوب می شود. البته جمعیت اندک آن گویای این مسئله است. که این شهر بیشتر یک شهر صنعتی و تجاری به شمار می رود و بخش مسکونی آن به نسبت بخش های دیگر رونق کمتری دارد.

برای مثال تصور کنید که برای تهیه کابینت لازم بود که چوب لازم را از شرکتی در شهر دیگر تهیه کرده و یراق آلات با کیفیت نیز از طریق شرکتی جداگانه در شهر دیگر تأمین شود. تنها هزینه حمل و نقل و زمان لازم صرف شده برای تأمین آن‌ها باعث می شد که تولیدکننده متحمل زیان شده و قیمت نهایی محصول را افزایش دهد.

علاوه بر این در شهرک صنعتی چهاردانگه تولیدی های فراوانی وجود دارد که به ویژه در سال های اخیر اقدام به فروش مستقیم تولیدات خود می نمایند. از این جمله میتوان به تولیدی های مبل و اثاثیه منزل اشاره نمود که بازار بزرگی را در شهرک صنعتی چهاردانگه ایجاد کرده اند.

امروز هزینه‌های راه‌اندازی یک واحد کوچک چرم سازی بسیار سنگین است.. وقتی به این مبلغ هزینه خرید زمین، تامین وسایل جانبی، احداث تولیدی و سرمایه در گردش اضافه می‌شود؛ راه‌اندازی صنعت چرمسازی به رویایی دست نیافتنی و بسیار پیچیده تبدیل می‌شود.

به زبان ساده، تولید چرم تبدیل پوست خام حیوانات به چرم را پوشش می دهد. معمولاً در سه مرحله انجام می شود. مراحل آماده سازی، دباغی، پوسته. در تولید چرم، فرآیندی که پوست حیوانات طی می کند در نهایت به نوع چرم مورد نظر سازنده بستگی دارد. تولید چرم صرفاً یک محصول جانبی صنعت گوشت است.. چرم می تواند اساساً از هر حیوانی باشد، اما بسیاری از مردم گاو، پوست گاومیش، گاو و گوساله را ترجیح می دهند. پوست این حیوانات بیش از درصد از چرم مورد است.فاده ما را تشکیل می دهد.

در کنار این موارد عدم وجود رنگ‌های مختلف در صنعت چرم ایران نیز یکی از دلایل عدم پیشرفت این صنعت در بازار جهانی است.. اگر بخواهیم ریشه این مشکل را پیدا کنیم، عدم وجود لابراتور تخصصی تهیه رنگ در کارخانه‌ها بزرگترین ایرادی است. که در اولین نگاه به چشم می‌آید. البته ماجرا به همین موضوعات ساده ختم نمی‌شود؛ همیشه نامی از قاچاق در عدم رشد صنایع مهم خودنمایی می‌کند. بیایید تاثیر قاچاق را این بار در صنعت چرم سازی کشورمان بررسی کنیم.

اگر آهک باقیمانده از مرحله قبل کاملا حذف نشود، مرحله رنگ آمیزی را دچار مشکل می کند. برای این منظور میتوان از مواد شیمیایی مورد است.فاده در صنعت چرمسازی مانند نمک های آمونیوم، بی سولفیت سدیم، اسید سولفوریک و … است.فاده می شود.

شهرک‌های چرم مشهد، چرم شهر تهران و چرم تبریز بیشترین تولیدکنندگان پوست در سطح کشور هستند. جالب است. بدانید که طبق گزارش انجمن صنایع چرم سازان ۵ الی درصد بازار جهانی صادرات چرم در اختیار ایران است.. تا ۵ درصد این حجم از صادرات به چرم گوسفند اختصاص دارد و تنها یک درصد مربوط به چرم گاو است..