وجه تسمیه غار بورنیک برحسب اظهار نظر اهالی روستا، گروهی نام غار "پورنیک" و دستههای دیگر به آن "بورنیک " میگویند. پور به گفته اهالی و لهجه محلی به معنای گودال است. و نیک پسوند آن است. که بر روی هم به معنای گودال نیک یا چاله نیک میباشد و شاید پشینیان به عنوان دخمه یا گودالی که عمیق و ژرف است. با ترکیب واژه نیک که در اینجا به معنای خوب و بزرگ را میدهد بر آن اطلاق کرده باشندو گروه دیگر آن را بورنیک میگویند که از دو کلمه بور و نیک تشکیل یافتهاست و بور در لهجه محلی تغییر یافته کلمه "بار" است. که این کلمه نیز ضمن ترکیب با واژه نیک به معنای محل امن و جایگاه نیک، مصطلح گردیدهاست. البته "بار" در اصل و اساس به معنای ساحل و جای امن هم به کار میرود و نام رودبار میتواند معنی ساحل یا کنار رود داشته باشد. در هر صورت بورنیک یا بارنیک به معنی محل امن خوب میباشد؛ و این نام با توجه به محل قرارگیری غار به خوبی انتخاب شدهاست و از گذشتههای بسیار دور و شاید از عصر غارنشینی و دوران شکار در ایران، اینجا محل امنی برای زندگی کردن و پناه گرفتن، مورد توجه اقوام پیش از تاریخ در این ناحیه بودهاست به ویژه که دهانه اصلی و عمیق غار در نقطهای در فرا سوی رودخانه قرار دارد.
دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب و آب و هوای مساعد، و همچنین وجود رودخانهها و منابع آب شیرین در این شهرستان، باغداری رواج زیادی دارد. از محصولات کشاورزی فیروزکوه میتوان به گندم، جو، بنشن، تره بار، زرد آلو، سیب، گیلاس، گلابی، گردو، انگور و آلبالو اشاره کرد.
تنگه واشی علاوه بر طبیعت زیبا، دارای آثار باستانی نیز میباشد. یکی از سه کتبیه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شدهاست. دو کتبیه دیگر در چشمه علی شهر ری و تونل وانا در جاده هراز واقع شدهاند. هر سه این کتیبهها به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شدهاست. فتحعلی شاه که دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود، با دیدن نقش برجستههای آن دیار، سه نفر به نامهای حجارباشی، نقاش باشی و معمارباشی را مسئول ساخت این سه کتبیه در تهران کرد. کتیبه واقع در تنگه واشی دارای ابعاد شش در هفت متر است. که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شدهاست. بزرگترین نقش برجسته این کتیبهها، نقش شکارگاه با تصویر اسب، نیزه و شکارهایش است. که در اطراف آن میتوان عباس میرزا، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید. این کتیبه که حدوداً ۸۵ سالهاست به گونهای در دل کوه حک شده که از بارش باران و تابش آفتاب در امان بودهاست اما صنعت گردشگری به آن آسیب وارد نمودهاست.
( اولین کارخانه امدیاف ) تخته فیبر با دانسیته متوسط در سال در شهر دپوزیت ایالت نیویورک ساخته شد که محصول خود را با نام تجاری (بارابورد) به بازار عرضه کرد. بعد از آن به دلیل تحولی که این صنعت در است.فاده از ضایعات چوبی ایجاد کرد بسیار گسترش یافت. به طوری که امروزه حتی بازار سایر اوراق فشرده چوبی نظیر تخته خرده چوب و… را تحت تاثیر قرار داده است..
امروزه دیگر هیچ سازهٔ چوبیای وجود ندارد که با ام دی اف قادر به ساخت ان نباشیم. با چسباندن قطعات مختلف ام دی اف به یکدیگر به راحتی میتوانیم هر شکل و فرمی با آنها بدهیم. درست مانند کاری که با روی چوب انجام میدادیم. کار با ام دی اف نیازمند نوآوری و ابتکار بیشتری است. و هر روزه در این صنعت شاهد ابداعات و ابتکارات جدیدی هستیم.
تـولیـد انواع مختـلف این محصول در جـهان دامنـه كاربـرد آن را بـسیـار وسیـع كرده است.. امروزه می توان تخته فیبر های نیمه سنگین MDF بسیار متنوعی از جمله تخته های سه لایه یا یكنواخت و همگن،تخته های نازك و ضخیم در ابعاد مختلف، تخته هایی با فرم آلدئید، كم فرم آلدئید یا بدون فرم آلدئید، تخته های تبدیل به سایز شده، روكش شده، لبه چسبانده، نقش برجسته، قالب گیری شده، ابزار خورده، پروفیل شده، با دانسیته های بسیار متنوع (كم یا زیاد)، مقاوم در برابر رطوبت، آب، آتش، قارچ، حشره و... را در بازارهای جهانی یافت.
امدیافهای ضخیم طبق است.اندارد EN-–۵ به کلاسهای ۵– میلیمتر و –۵ میلیمتر تقسیم شدهاند و جهت ساخت سازههای معماری، ستونها، پایههای میز، طاقها، رویهکاری (کابینت)، کف نیمکت و کلاً مواردی که صفحات ضخیم و بزرگ با خواص ماشین کاری (بهویژه عمیق) مسطح و با سطوح صاف نیاز است.، است.فاده میشوند.
صنعت تخته فیبر یکی از صنایع نسبتا جدید در زمینه صنایع چوب است.، به طوری که تخته فیبر نخستین بار به عنوان یکی از محصولات فرعی صنعت کاغذ توسعه پیدا کرد که علت آن هم تلاش هایی در جهت یافتن کاربردی مناسب برای حجم قابل توجهی از زواید روی الک در فرایند مکانیکی تهیه خمیر کاغذ بود که سرانجام در سال منجر به ایجاد یک کارخانه تولید تخته فیبر عایق در انگلستان شد.