&#x;&#x; &#x;&#x; &#x;&#x; &#x;&#x;&#x;&#x;&#x;Ì&#x; &#x;&#x;&#x;&#x; &#x;&#x;&#x; &#x;&#x; &#x; ¯&#x;&#x; &#x;Ì&#x;Ì Ì &#x;&#x;&#x;&#x; &#x; &#x; ¯&#x;&#x; &#x;Ì&#x;Ì Ì &#x;&#x;&#x;&#x; &#x; &#x;&#x;&#x; &#x;&#x;

طبیعتاً تاجران آذربایجانی ترجیح می‌دهد محصولات ترکیه را که حتی با قیمت بالاتری از محصولات ایرانی عرضه می‌شود، خریداری نمایند؛ زیرا مشتریان برای دریافت محصولات ایرانی باید نقداً کاشی را بخرند؛ ولی در عوض شرکت‌های ترکیه‌ای می‌توانند برای مشتریان خود، اعتبار باز نمایند.

به همین دلیل با پیوستن کشور به WTO، درصدی از سود صنعت کاشی و سرامیک کاهش خواهد یافت و این به این مفهوم خواهد بود که این صنعت تازه به متوسط جهانی نزدیک می‌شود. در واقع تولیدکنندگان کاشی و سرامیک از فروش محصولات خود ضرر نمی‌کنند بلکه سود آنها کاهش می‌یابد و البته این نیز، نیاز به مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح دارد.

یکی از مشکلات اساسی که هم‌اکنون در صنعت کاشی و سرامیک کشور وجود دارد، بخش معدن است.؛ به‌طوریکه مواد اولیه معدنی مطلوب نیستند، تهیه خاک مورد نیاز این صنعت دشوار است.، همچنین در پروسه فراوری مواد معدنی مشکلات زیادی وجود دارد.

در برخی از کشورهای پیشرفته که انرژی و منابع خاکی در آنجا گران است.، شهرک‌های صنعتی را ایجاد می‌کنند که در این شهرک‌ها همه صنایع وابسته به آن صنعت نیز وجود دارند و به همدیگر سرویس می‌دهند و با یکدیگر قیمت واحد را به وجود می‌آورند و با کشوری که دارای مزیت‌های نسبی است.، رقابت می‌کنند.