پوشش گیاهی این منطقه غنی است.؛ به‌گونه‌ای که از بسیاری گیاهان دارویی‌ این منطقه در کتاب‌های معتبر گیاه شناسی یاد شده است.. در ارتفاعات مختلف کوه دماوند، گیاهان فراوان و گوناگونی می‌روید که برخی از آن‌ها فقط در یک ارتفاع خاصی دیده می‌شود. گیاهان این منطقه که به اسم دماوند نام‌گذاری شده‌اند، عبارت‌اند از: کلاه میرحسن دماوندی، کزل دماوندی، بومادران دماوندی، پیرگیاه دماوندی، ریش قوش دماوندی، فراموشم مکن دماوندی، زنگوله‌ای دماوندی، کتانی دماوندی و ماشک دماوندی.

در بخش پیدایش رودها در کتاب بندهش از البرز به عنوان نقطه پیدایش رودهای ایران یاد شده که از آن رودهای بسیار جاری شده‌است و به گوشه گوشه ایران گسترش یافته نام برده می‌شود و بیان می‌شود که رودی به سمت خراسان و رودی به سمت آسورستان و رودی به سمت دجله و رودی از سپاهان (اصفهان) به خوزستان و رودی به سمت دیلمان و رودی به سمت گرگان و رودی به سمت آذربایجان جاری شده‌است

مشکلات دیگری که کوه دماوند و محدودهٔ پیرامون آن را تهدید می‌کنند عبارت‌اند از: ساخت‌وساز بی‌ضابطه، تصرف منابع طبیعی برای است.فادهٔ غیرقانونی و شخصی، افزایش جمعیت انسانی و خودروها، حضور بیش از اندازهٔ گردشگران بدون آن‌که آموزش‌های لازم در رابطه با طبیعت‌گردی و حفظ محیط زیست به آن‌ها داده شده باشد، نوشتن یادگاری در طول مسیر (به‌ویژه بر فراز قلهٔ دماوند)، نصب تابلوهای یادبود و پرچم‌های گروه‌ها و یادگاری‌های کشته‌شدگان، کمبود اقامتگاه و تبلیغات نامناسب.

از سال با افتتاح کارخانه کاشی ایرانا، تولید کاشی به صورت صنعتی و با ماشین‌آلات و تجهیزات جدید نیز در کشور شروع شد. قبل از پیروزی انقلاب، تولید کاشی و سرامیک در کشور در حدود میلیون متر مربع در سال بود که مقداری از نیاز داخلی هم از خارج وارد می‌شد.

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد. کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در است.ان کرمانشاه است. که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

علت اصلی این سرمایه‌گذاری‌ها هم حاشیه سود خوب این صنعت در گذشته بوده است.. در این خصوص مشکلی که وجود دارد این است. که متأسفانه فرایند کارشناسی کمتر در سرمایه‌گذاری‌های صورت‌گرفته دخیل بوده است. و جالب‌تر اینکه برخی از سرمایه‌گذاری‌ها از جانب افراد واسطه و کسانی که شاید با این صنعت آشنایی کافی نداشته‌اند و یا با هدف دستیابی کوتاه‌مدت به سود زیاد صورت گرفته است..

بی‌شک نمی‌توان به صدور موافقت اصولی از سوی وزارت صنایع ایرادی وارد کرد. ولی قابل ذکر است. که اگر سرمایه‌گذاران پیش از تقاضای صدور موافقت اصولی با حجم وسیعی از اطلاعات موجود در مورد هر صنعتی از جمله کاشی روبرو شوند می‌توانند با دید باز از وضعیت موجود اقدام به سرمایه‌گذاری کنند.

• سیاست‌گذاری و انگیزه دادن برای صادرات: برای بسترسازی و برنامه‌ریزی صادرات، دولت باید تسهیلاتی در اختیار تولیدکنندگان قرار دهد تا تولیدکنندگان به صادرات محصولات خود روی آورند. این تسهیلات می‌تواند تهیه انبار محصولات، ترانزیت کالا و تخصیص یارانه باشد. شرکت‌ها با داشتن چنین تسهیلاتی ممکن است. بتوانند در سال‌های آتی رقبای خود را کنار بزنند و در صحنه جهانی حضور خوبی داشته باشند. بنابراین قبل از پیوستن به WTO باید برنامه‌ریزی مناسبی صورت گیرد تا به محض ورود به این سازمان، ایران بتواند به‌سادگی در صحنه رقابت جهانی وارد شود و حرفی برای گفتن داشته باشد.