این شهرک صنعتی یکی از مراکزی است. که در زمینه صنایع پلاستیک، رنگ،  فلزی و بسیاری دیگر از زمینه‌ها مشغول به فعالیت است.. هر زمان که تعدادی کارخانه در این شهرک صنعتی متوقف شود، به سرعت سوله‌ها و کارخانه‌ها فروش رفته و جایگزینی جدیدی برای آن‌ها پیدا می‌شود. به همین دلیل هیچ گاه این شهرک صنعتی فعالیت خود را متوقف نخواهد کرد.

صنایع شیمیایی و پلاستیک، سلولزی، دخانی، نساجی و پوشاک، غذایی و آشامیدنی، برق و الکترونیک، فلزی و ماشین‌سازی، کانی غیرفلزی و خدمات از جمله صنایعی هستند که در شهرک صنعتی شمس‌آباد فعالیت می‌کنند. صنایع فلزی و ماشین سازی با قرارداد واگذاری بیشترین سهم را دارند و به ترتیب کانی غیر فلزی قرارداد، شیمیایی و پلاستیک ۸ قرارداد، غذایی و آشامیدنی ۵ قرارداد، خدمات قرارداد، سلولزی قرارداد، نساجی و پوشاک ۸ قرارداد و در آخر برق و الکترونیک با قرارداد به کار خود در این شهرک به فعالیت می‌پردازند.

دو راه دسترسی به شهرک صنعتی شمس آباد وجود دارد. همچنین میزان فعالیت و راه اندازی خط تولید صنعتی در این شهرک صنعتی بسیار زیاد است.. صنایع پلاستیک سازی، ماشین سازی، سلولزی و صنایع رنگ مهمترین صنایع فعال در شهرک صنعتی شمس آباد هستند.

با در نظر گرفتن اینکه صنعت کاشی و سرامیک جزو صنایع پرمصرف انرژی است. و با توجه به افزایش بهای حامل‌های انرژی، این موضوع نهایتا باعث افزایش قیمت تمام‌شده محصولات خواهد شد که این موضوع در تولید و فروش محصولات شرکت موثر خواهد بود. به‌علاوه اینکه مشکلات موجود در خصوص تامین ارز موردنیاز و تامین مواد اولیه مستقیما بر نتیجه عملیات شرکت‌ها اثرگذار خواهد بود. این ریسکی است. که بیشتر مورد توجه عوامل بین‌المللی و سیاسی قرار دارد. به طور کلی عوامل بین‌المللی و قوانین دولتی نقش تعیین‌کننده‌ای در کاهش تقاضا و به تبع آن کاهش سهم شرکت از بازارهای هدف دارند. با توجه به تنگ‌تر شدن حلقه تحریم‌ها ریسک فروش در بازارهای صادراتی به عنوان تهدید شناسایی شده است.. همچنین با توجه به قیمت فروش در داخل کشور و نرخ برابری ارز، الزام به برگشت ارز حاصل از صادرات با قیمت پایه صادراتی گمرکی موجود و تاثیرات مخرب و حاد ویروس کرونا در سطح ملی و جهانی موجب اختلال در روند فروش داخلی و صادراتی صنعت کاشی و سرامیک کشور شده است. . باید اشاره کرد که به دلیل ایجاد رقبای بالفعل (کالای هندی) جدید در بازارهای صادراتی، احتمال از دست دادن بخشی از سهم بازارهای داخلی به دلیل عدم‌امکان صادرات از سوی سایر شرکت‌ها و عرضه محصولات در بازار داخلی و خارجی یکی از بزرگ‌ترین ریسک‌های این صنعت شناخته می‌شود.

صنعت کاشی و سرامیک، یکی از صنایع بومی کشور است. زیرا در بیشتر کشفیات باستان‌شناسی، قطعات سفالی به عنوان جزئی از زندگی ایرانیان باستان یافت می‌شود و از گذشته‌ها نیز، مواد اولیه و خاک رس فراوانی که جهت تولید قطعات سفالی لازم بوده در کشور وجود داشته است.؛ هم‌اکنون نیز این صنعت عملکرد نسبتاً خوبی در کشور دارد.

کلمه سرامیک از واژه یونانی کراموس به‌معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است. و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر، علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن‌‌ها خاک‌ها است.. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک رس است.)

متأسفانه بعد از صنعت خودرو، صنعت کاشی و سرامیک دارای بیشترین تعرفه‌های واردات است.. این امر باعث ایجاد یک بازار تقریباً انحصاری در داخل کشور شده است.؛ به طوریکه حاشیه سود داخلی این صنعت، سال‌های اخیر در حدود ۵ تا درصد بوده است..

در حوزه ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز صنعت کاشی نیز در کشور ما کار خاصی صورت نگرفته است. و این در حالی است. که می‌توان ادعا کرد اگر در صنعت کاشی و سرامیک مشکل ساخت تجهیزات و ماشین‌آلات وجود نداشت، کشور ما قادر بود به راحتی با کشورهای ایتالیا و اسپانیا در این عرصه رقابت کند.