این شهرک جزو بزرگترین شهرک های صنعتی تهران است. که با ساخت سوله‌هایی برای تولید چرم تاسیس و فعالیت می کند. شهرک صنعتی چرمشهر در حاشیه شهر تهران در شهرستان ورامین واقع شده است.. شهرک صنعتی چرمشهر یکی از شهرک صنعتی ورامین است. که با ظرفیت اشتغال هزار نفر در این شهرک راه اندازی شد که زمینه اشتغال بیشتر جوانان و کاهش بیکاری را فراهم کرده است..

این شهرک جزو بزرگترین شهرک های صنعتی تهران است. که با ساخت سوله‌هایی برای تولید چرم تاسیس و فعالیت می کند. شهرک صنعتی چرمشهر در حاشیه شهر تهران در شهرستان ورامین واقع شده است.. شهرک صنعتی چرمشهر یکی از شهرک صنعتی ورامین است. که با ظرفیت اشتغال هزار نفر در این شهرک راه اندازی شد که زمینه اشتغال بیشتر جوانان و کاهش بیکاری را فراهم کرده است..

شهرک صنعتی چم شهر در تاریخ // با مساحت تقریبی هکتار تاسیس و شروع به کار کرد و تا امروز مساحتی بالغ بر / هکتار واگذار شده و قرارداد منعقد و واحد به بهره برداری رسیده است.. و باعث شده است. هزار و نفر در این شهرک صنعتی مشغول به کار شوند.

همانطور که در شکل معلوم است.، از سال به بعد شاهد کاهش چشمگیر در مقدار تولید کاشی در کشور می باشیم که می تواند دلایل مختلف داشته باشد. با بررسی مقدار صادرات کشور با توجه به این حتی در دوره مذکور افزایشی بوده است.، می توان یکی از دلایل کاهش تولید را به کاهش تقاضا در بازار داخل نسبت داد.

تولید شرکت فولاد خزر گیلان در حالی به دلیل بیش از میلیارد تومان بدهی به وزارت نیرو و بانک‌ها متوقف شد که این شرکت حقوق کارگران بلاتکلیف خود را به طور کامل پرداخت می‌کند و حتی است.اندار گیلان از تعطیلی آن خبر ندارد. حال با تعطیلی این شرکت تأمین اکسیژن بیمارستانی است.ان هم به خطر افتاده است..

آنچه در این زمان حیاتی است.، شاخص‌سازی به منظور اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت موجود صنعت کاشی کشور است.. لازم است. تا وزارت صنایع آمار و اطلاعات ماهانه صنعت کاشی را در قالب شاخص‌های تولیدی ارائه کند. وجود اطلاعات به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا تولید خود را بر اساس نیاز و تقاضا متعادل سازند.

 با گرفتن یک آمار تخمینی در مورد تولید و مصرف کاشی و سرامیک در کشور می توان فهمید که این بازار اشباع شده است. و برای هرگونه توسعه سرمایه گذاری باید به بازارهای صادراتی رجوع کرد. با اینکه رئیس انجمن تولید کنندگان و صادرکنندگان کاشی و سرامیک کشور معتقد است. که شرایط صادرات نسبت به سال‌های گذشته حفظ شده است. اما ثابت ماندن موضوع صادرات به معنای عقب‌گرد در این مسئله است..

عمدتاً تیراژ تولید واحدهای داخلی در مقایسه با رقبای خارجی بسیار پایین است.. با توجه به هزینه‌های ثابت برای هر واحد تولیدی، این امر باعث افزایش هزینه‌های تولید خواهد شد و در نتیجه قیمت تمام شده محصولات داخلی افزایش خواهد یافت.