به لطف زحمات شهرداری قرچک و ساخت خیابان ها و بلوارهای عریض در معابر اصلی شهر، ترافیک قرچک مطلوب است.. اگرچه باز هم در ساعاتی از روز، به خصوص ساعات اولیه صبح، نزدیک غروب و ساعات پرتردد شاهد ترافیک در محله های مختلف قرچک خواهید بود.

به گفته بسیاری از باستان شناسان و محققانی که در تپه پردیس فعالیت کرده‌اند، این منطقه یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی است. که تمدن بشری را در عصری نشان می‌دهد که انسان با درک صحیح از زندگی گروهی، به ساخت ابزارهای زندگی متمدن روی آورده‌است.

پل معروفی در منطقه باقرآباد این شهر نیز وجود دارد که به دلیل کشته شدن تعدادی که با قصد اعتراض به بازداشت روح‌الله خمینی در روز ۵ خرداد ورامین و پیشوا را ترک گفته و به سمت تهران عزیمت داشته و از روی این پل افتاده و پراکنده شدند، این پل به پل ۵ خرداد معروف است.. ساخت این پل قدیمی آجری به دوره پهلوی اول بازمی‌گردد. در قرچک یک قنات از شمال تا جنوب این شهر وجود داشته که به قنات ولی آباد معروف است. و خیابان ولی آباد در کنار آن شکل گرفته که امروزه جز در کنار خط آهن و به دلیل ایجاد مشکل اثری از آن نیست. خط آهن سراسری (تهران، مشهد) جنوب این شهر را به صورت کلی طی می‌کند و مانع پیشروی این شهر به سمت جنوب شده‌ است..

ثالثاً دولت با اصناف تولیدکننده‌ مانند صنف تولیدکنندگان کاشی، هماهنگی لازم را داشته باشد و از نظرات آنها است.فاده نماید تا بتوان است.راتژی صنعتی مناسبی برای کشور تهیه نمود و در سایه آن مشکلات صنعت بویژه صنعت کاشی و سرامیک مرتفع گردد.

در این زمینه برای تولیدکننده‌‌‌های کاشی و سرامیک سال‌های تا بهترین سال‌ها بوده که طی آن کمترین مشکل را در فروش تجربه کردند. این موضوع بیشتر به دلیل حجم بالای تقاضای داخلی رخ داد. بر اساس آمارها بیشترین مصرف کاشی و سرامیک در سال‌های و بود که طی آن میلیون مترمربع در بازار داخلی به فروش رفت. بر همین مبنا بیشترین تولید کاشی هم طی این سال‌ها صورت گرفت و شرکت‌های داخلی در این دو سال به ترتیب حدود میلیون و میلیون مترمربع محصول تولید کردند. پس از این تاریخ که بیشترین تولید و مصرف داخلی را در زمینه این محصول داشتیم، به‌تدریج طی این سال‌ها با کاهش روبه‌رو بوده‌‌‌ایم. کمترین میزان تولید و مصرف داخلی در سال اتفاق افتاد که به ترتیب میلیون و میلیون مترمربع بوده است.. بعد از آن، این رقم‌‌‌ها تا حدودی بهبود یافته، اما هنوز با رقم سال‌های و بیش از آن با ظرفیت تولیدی کشور فاصله دارد که در حال حاضر بیش از میلیون مترمکعب است..

دولت طی هفت سال اخیر، تلاش کرده است. با اتخاذ سیاست‌هایی چون بستن بازارهای داخلی و حمایت از تولیدکنندگان، صنعت کاشی را متحول سازد. اما حتی جایگزین کردن مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین ماشین‌آلات و تجهیزات نیز نتوانست صنعت کاشی ایران را در سطح سایر تولیدکنندگان جهانی مطرح کند و آنچه امروز به آن دست یافته‌ایم، این است. که هنوز صنعت کاشی، قدرت رقابت در عرصه بازارهای جهانی را ندارد.

فعال شدن شرکت‌های صادراتی، یکی از شیوه‌های بالا بردن میزان رشد صنایع کشور از جمله صنعت کاشی و سرامیک است.. به‌عنوان مثال در بازار آذربایجان، تولیدکننده کاشی و سرامیک ایرانی باید با شرکت‌های ترکیه‌ای رقابت کنند که امکانات گسترده‌ای از طرف دولت در اختیار آن ها قرار گرفته است..

اطلاع از وضعیت R&D در صنعت کاشی و سرامیک کشورهای اروپایی بسیار جالب و آموزنده است.. در این کشورها تحقیق و توسعه در این زمینه در کارخانه‌های تولید کاشی صورت نمی‌گیرد بلکه در این صنعت سرمایه‌گذاری لازم جهت تحقیق و توسعه و حتی تولید محصولات جدید را ماشین‌سازها و سازندگان تجهیزات انجام می‌دهند؛ در صورتی که مطابق تعاریف عامی که در ایران وجود دارد شاید این موضوع قابل پذیرش نباشد.