صنعت کاشی ایران بعد از اسلام نیز رواج داشت و مسیر ترقی خود را طی نمود تا جایی که در دوران صفویه به اوج خود رسید. به گونهای که هنوز هم که هنوز است.، کاشی کاریهای به جای مانده از دوران شاه عباس صفوی در اصفهان از لحاظ زیبایی و ثبات رنگ، حقیقتاً منحصر بفرد است..
وقتی تعداد این نوع سرمایهگذاران زیاد شود یک رشد تصاعدی ایجاد میشود و این مسئله باعث میشود که صنعت مورد نظر به شدت متورم شده و نرخ تولید بیش از میزان رشد تقاضا باشد و زمینههای اضمحلال صنعت مورد نظر را فراهم میآورد.
در سالهای قدیم که کاشی با کورههای سنتی تولید میشد، قیمت تمامشده کاشی بهدلیل بالابودن هزینههای اولیه از جمله سوخت، برق، نیروی انسانی و غیره نسبتاً بالا بود، اما بعد از مدتی، با ورود تکنولوژیهای مدرن، هزینه تولید کاشی و به تبع آن قیمت واقعی آن بهطور فاحشی افت نمود، ولی متأسفانه
اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیکها را به چه علتی میساختند. اولین ظروف سفالی مورد است.فاده در سال قبل از میلاد مسیح ساخته میشد و برای نگهداری غذا و دانههای خوراکی مورد است.فاده قرار میگرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً همزمان با سفال و در ۸ سال پیش در مصر آغاز شد به طوریکه در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفالهای لعابدار رنگی منجر شد.
به علت عدم وجود است.راتژی صنعتی مشخص در واحدهای مختلف صنعت کاشی و سرامیک کشور، سرمایهگذاریها تنها روی بخش کوچکی از این صنعت وسیع و پردامنه صورت گرفته است. که این بخش کوچک، صرفاً شامل خرید و نصب تجهیزات مرتبط و تولید کاشی بوده است..