نحوه است.فاده از تله اسکی بشقابی نیز به این صورت است. که باید منتظر بمانید تا میلهای از راه برسد. سطح بشقابی را میان پاهای خود قرار دهید و زمانی که به ارتفاع دلخواه رسیدید، از آن پیاده شوید. حواستان باشد که در طول مسیر، تمام وزن خود را روی سطح بشقابی نیندازید و در شیب نیز از آن پیاده نشوید.
برای شهرهای بزرگ، شلوغ و پرترافیک مثل تهران و کرج، قرارگیری در دامنه رشته کوههای البرز موهبت بزرگی است.؛ زیرا به ساکنان خود این فرصت را میدهند که از آلودگی و همهمه شهری فرار کنند و به دامان طبیعت پناه ببرند. طبیعت زیبا و مسحورکننده اطراف البرز شامل مناطق روستایی، کوهستانی و دشتها است.. پیست اسکی دیزین از
مسیر دوم، از شهرستان شمیرانات و شمشک عبور میکند. برای رفتن از این مسیر، در تهران، وارد بزرگراه شهید باقری و سپس اتوبان بابایی شوید. در اتوبان بابایی، وارد خروجی جاده لشگرک شوید. این جاده، مستقیماً شما را به پیست اسکی دیزین میرساند.
با سرمایهگذاریها و تلاشهایی که در سالهای اخیر صورت گرفته است.، خوشبختانه در زمینه تولید مواد اولیه و فرآوری آنها تحقیقات مفیدی صورت گرفته که امیدواریم در نهایت منجر به تولید محصولاتی با قابلیت رقابت با محصولات جهانی گردد.
تا سال ۸ ظرفیت تولید کاشی در کشور به میلیون متر مربع رسید و از آن به بعد با توسعه بیشتری که انجام شد، در پایان سال ۸ ظرفیت تولید به میلیون مترمربع افزایش یافت؛ به طوریکه در این سال حدود میلیون متر مربع کاشی و سرامیک تولید شد.
متأسفانه فرهنگ صنعتی لازم به سرمایهگذاران القا نشده است. که به عنوان صاحب سرمایه نباید منتظر بمانند که دولت برای آنها تصمیمگیری کند بلکه این وظیفه خود آن هاست که قبل از سرمایهگذاری در یک بخش، ضمن مطالعه عمیق فنی و اقتصادی، وضعیت بازار و ظرفیت صنعت را بررسی کرده و با است.ناد به آمار و اطلاعات کاملی که جمعآوری میکنند تصمیمگیری نمایند.
طبیعی است. که همیشه در مقابل تغییر، مقداری مقاومت وجود داشته باشد که بیشتر این مقاومتها از جانب برخی تولیدکنندگان فعلی این صنعت است. ولی علیرغم این مخالفتها، بیش از درصد افزایش تولیدها و طرحهای توسعه در حال اجرا توسط تولیدکنندگان فعلی این صنعت صورت میگیرد.
کاشیهای اولیه خام بودهاند ولی حتی در سال قبل مردم با است.فاده از رنگ زدن و کندهکاری ظریف روی کاشیها از آنها برای تزیین است.فاده میکردند. تولید کاشی و سرامیک است. که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود ٫ سال قبل از میلاد میرسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کورههای پخت سفال به حدود سال قبل از میلاد بر میگردد.