مالک اولیه میدان بهارستان، محمدحسن خان سردار بود که آن را به علی‌خان حاجب‌الدوله مقدم مراغه‌ای فروخت. مراغه‌ای بهارستان را به میرزا حسین سپهسالار فروخت و وی باغ بزرگی در آن بنا کرد. از‌این‌رو به نام باغ سپهسالار شهرت داشت.

میدان بهارستان از جنوب به محله سرچشمه، از شمال به خیابان بهارستان و محله فخرآباد، از غرب به خیابان جمهوری و باغ سپهسالار و از شرق به خیابان شهدا محدود می‌شود. بهترین راه دسترسی به میدان بهارستان است.فاده از متروی خط دو (فرهنگسرا-صادقیه) است.. (

بهارستان در کیلومتری جنوب شرق اصفهان و در مسیر جاده اصفهان-شیراز قرار دارد.شهر بهارستان موقعیت بسیار عالی که در کنار جاده اصفهان به شیراز وکنار گذر شرق اصفهان هست وتا سال مترو افتتاح می شود وآب وهوای عالی دارد باآینده درخشان رو به پیشرفت

Strychnine یک آنتاگونیست قوی در گیرنده‌های گلایسین یونیوتروپیک است.، در حالی که بیکولولین یک ضعیف است.. خرید گلایسین یک آکونیست مورد نیاز به همراه گلوتامات برای گیرنده‌های NMDA است.. برخلاف نقش مهاری خرید گلایسین در نخاع، این رفتار در گیرنده‌های گلوتاماتریک (NMDA) تحریک کننده تسهیل می‌شود.

خاصیت اسیدی گلایسین، پایه و مهم‌ترین خصوصیت این ماده است.. در محلول آبی، Glycine به خودی خود آمفی است. : در pH پایین، مولکول می‌تواند با pKa حدود . پروتئین شود و در pH بالا پروتون‌ها با pKa در حدود . از دست بدهد (مقادیر دقیق pKa به دما و قدرت پیوند یونی بستگی دارد).

درمان هپاتیت، سلامت قلب، بهبود زخم و جای باقی مانده از آن، مشکلات در خواب و برخی از مشکلاتی که مرتبط با متابولیسم بدن است. مورد است.فاده قرار می‌گیرد. هم چنین از این ماده برای کاهش خطرات دیوانگی و جنون و جلوگیری از ابتلا به سرطان است.فاده می‌شود.

گلایسین (Glycine) ساده ترین و سبک ترین آمینواسید پایدار در تمام سلول های زنده و در بین آمینواسید می باشد. این ترکیب دارای هر دو سر آبگریز و آبدوست است.. گلایسین یکی از امینواسید هایی است. که بدن انسان از آن برای تولید پروتئین است.فاده می کند. همچنین بدن برای رشد و نگهداری بافت ها و سنتز مواد مهمی مانند هورمون ها و آنزیم ها نیز به آن نیاز دارد. گلایسین زیر واحد مرکزی کلیه پورین ها را تشکیل می دهد. این آمینواسید یک انتقال دهنده عصبی مهاری در سیستم عصبی مرکزی به ویژه در نخاع، ساقه مغز و شبکیه است.. گرید صنعتی آن  یک ماده جامد کریستالی بی رنگ و با طعم شیرین مزه است..

گلایسین در سال توسط شیمیدان فرانسوی &#;هنری براکونوت&#; هنگامی که ژلاتین را با جوشاندن آن با سولفوریک اسید هیدرولیز کرد، کشف شد. او در ابتدا آن را شکر ژلاتین می‌نامید، اما شیمیدان فرانسوی ؤان باتیست بوزینگلو نشان داد که حاوی نیتروژن است.. دانشمند آمریکایی ابن نورتون هورسفورد، که در آن زمان دانشجوی شیمیدان آلمانی، جاستوس فون لیبیگ بود، نام گلیکوکول را پیشنهاد داد. با این حال، برزیلیوس، دانشمند سوئدی، نام ساده‌تر گلایسین را پیشنهاد کرد.