اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس بر تخلخل و نفوذپذیری بتن خودتراکم سخت­شده در ­سنین­ پایین توسط خاویر پوینتس و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق آزمایش­های تبخیر آب، فشار مویینگی، درجه حرارت و سرعت پالس فراصوتی  بر روی نمونه­ها انجام گرفت. نتایج حاکی از این بود که با اضافه کردن سیلیس ساختار بتن سخت­شده اصلاح شد و تخلخل بتن کاهش یافت. همچنین منجر به کاهش نفوذپذیری بتن در سنین و روزه گردید[]. ارهان گونوسی و همکاران بررسی رفتار رئولوژیکی نانوسیلیس و خاکستر تازه بر مخلوط بتن خودتراکم مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق آزمایشگاهی از نانوسیلیس با درصد­های ، و درصد وزنی سیمان و نسبت وزنی آب به سیمان . تحت آزمایش­های بتن تازه از جمله زمان افت جریان، جعبه L، قیف V و غیره قرار گرفت و نتایج حاکی از این بود که افزودن خاکستر بادی نسبت به افزودن نانوسیلیس تأثیر بهتری در بهبود خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم داشته است. []. مطالعه آزمایشگاهی اثر نانوسیلیس روی خواص مکانیکی و دوام بتن خودتراکم توسط محمدرضا تقی­خانی و همکاران انجام شد. در این تحقیق ابتدا طرح مخلوط­های مختلفی برای چهار نوع بتن خودتراکم (SCC)، ساخته و آزمایش شد: -بتن خودتراکم حاوی فقط نانوسیلیس -بتن خودتراکم حاوی فقط میکروسیلیس -بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس -بتن خودتراکم شاهد، فاقد نانو سیلیس و میکروسیلی. بدین ترتیب مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L و مقاومت فشاری و روزه نمونه ها تعیین شد. سپس براساس نتایج واز آنجا که تاکنون آئین نامه مدونی جهت خصوصیات بتن خود‍‍‍تراکم تهیه نشده است.، نتایج نشان می­دهد که افزودن تنها نانوسیلیس به مخلوط بتن خودتراکم باعث بهبود خواص مهندسی بتن نشده است.. هر‍چند، امکان عملکرد رضایت بخش با کاربرد میکروسیلیس در طرح اختلاط­های این نوع بتن وجود دارد، همچنین با افزودن همزمان میکروسیلیس و نانوسیلیس به مخروط­های بتن خودتراکم، بهترین تأثیر در خواص مهندسی در مقایسه با بتن خودتراکم شاهد ایجاد شده است. []. تاکنون بررسی­های انجام گرفته بر روی دوام و نفوذپذیری بتن خودتراکم در محیط عادی صورت گرفته است. و نیاز به بررسی نفوذپذیری و خواص مکانیکی در محیط مخرب سولفاته با درصدهای مختلف نانوسیلیس ضروری به نظر می رسد.

بعد از ساخت نمونه­های بتنی و ریختن آنها در قالب­های مکعبی و است.وانه­ای به مدت ساعت در این قالب­ها می مانند و بعد از ساعت نمونه­ها را از قالب­ها بیرون آورده و  تمامی نمونه­ها را در حوضچه آب معمولی درجه سانتیگراد جهت عمل­آوری قرار می‌دهیم..پس از گذشت روز و عمل­آوری در آب، ثلث اول نمونه­ها در محیط آب معمولی، ثلث دوم در آب با درصد وزنی سولفات­منیزیم و ثلث سوم در آب با درصد وزنی سولفات‌منیزیم مورد عمل­آوری قرار گرفتند. برای ساخت محیط سولفاته، به اندازه درصد و درصد وزن آب، سولفات­منیزیم به آب اضافه می­کنیم.

بتن خود متراکم (Self-Compacting Concrete) که به بتن خود تراکمیک نیز معروف است.، با ویژگی زیاد در سیال بودن مشخص شده و معرفی می شود. به لطف این خاصیت، بدون نیاز به تجهیزات ارتعاشی در قالب بتنی گسترش می یابد. این بتن غیر تفکیک شده با وزن خود توزیع می شود.

 -با توجه به نتایج بدست آمده ملاحظه می­گردد که در محیط سولفاتی، روند کاهش مقاومت بتن شاهد بیشتر از سایر بتن­هایی می‌باشد که در آنها از نانوسیلیس است.فاده شده است. که این تاثیر در مقاومت فشاری تا درصد در نمونه­های حاوی نانو‌سیلیس بوده است..

  -افزودن نانو سیلیس باعث افزایش مقاومت فشاری نسبت به نمونه‌ی شاهد می­گردد که بیشترین افزایش مقاومت فشاری تا درصد مربوط به بتن خودتراکم با درصد نانوسیلیس در سن روزه و کمترین تأثیر در مقاومت فشاری با دو درصد نانوسیلیس در سن روزه می­باشد. علت این امر این است. که تاثیر نانوسیلیس در سنین اولیه به مراتب بیشتر از نمونه‌های عمل‌آوری شده در دراز مدت می‌باشد.