اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس بر تخلخل و نفوذپذیری بتن خودتراکم سختشده در سنین پایین توسط خاویر پوینتس و همکاران مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق آزمایشهای تبخیر آب، فشار مویینگی، درجه حرارت و سرعت پالس فراصوتی بر روی نمونهها انجام گرفت. نتایج حاکی از این بود که با اضافه کردن سیلیس ساختار بتن سختشده اصلاح شد و تخلخل بتن کاهش یافت. همچنین منجر به کاهش نفوذپذیری بتن در سنین و روزه گردید[]. ارهان گونوسی و همکاران بررسی رفتار رئولوژیکی نانوسیلیس و خاکستر تازه بر مخلوط بتن خودتراکم مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق آزمایشگاهی از نانوسیلیس با درصدهای ، و درصد وزنی سیمان و نسبت وزنی آب به سیمان . تحت آزمایشهای بتن تازه از جمله زمان افت جریان، جعبه L، قیف V و غیره قرار گرفت و نتایج حاکی از این بود که افزودن خاکستر بادی نسبت به افزودن نانوسیلیس تأثیر بهتری در بهبود خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم داشته است. []. مطالعه آزمایشگاهی اثر نانوسیلیس روی خواص مکانیکی و دوام بتن خودتراکم توسط محمدرضا تقیخانی و همکاران انجام شد. در این تحقیق ابتدا طرح مخلوطهای مختلفی برای چهار نوع بتن خودتراکم (SCC)، ساخته و آزمایش شد: -بتن خودتراکم حاوی فقط نانوسیلیس -بتن خودتراکم حاوی فقط میکروسیلیس -بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس -بتن خودتراکم شاهد، فاقد نانو سیلیس و میکروسیلی. بدین ترتیب مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L و مقاومت فشاری و روزه نمونه ها تعیین شد. سپس براساس نتایج واز آنجا که تاکنون آئین نامه مدونی جهت خصوصیات بتن خودتراکم تهیه نشده است.، نتایج نشان میدهد که افزودن تنها نانوسیلیس به مخلوط بتن خودتراکم باعث بهبود خواص مهندسی بتن نشده است.. هرچند، امکان عملکرد رضایت بخش با کاربرد میکروسیلیس در طرح اختلاطهای این نوع بتن وجود دارد، همچنین با افزودن همزمان میکروسیلیس و نانوسیلیس به مخروطهای بتن خودتراکم، بهترین تأثیر در خواص مهندسی در مقایسه با بتن خودتراکم شاهد ایجاد شده است. []. تاکنون بررسیهای انجام گرفته بر روی دوام و نفوذپذیری بتن خودتراکم در محیط عادی صورت گرفته است. و نیاز به بررسی نفوذپذیری و خواص مکانیکی در محیط مخرب سولفاته با درصدهای مختلف نانوسیلیس ضروری به نظر می رسد.
اخیرا با بررسی دوام سازه های بتنی مسلح بویژه در مناطق خورنده و سخت به این مسئله رسیدند که مقاومت به تنهایی نمی تواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است. در طول مدت بهره دهی ، پایایی و دوام آن نیز مد نظر قرار گیرد. از آنجا که در کاربرد بتن های با مقاومت بالا گاه مقادیر بالایی سیمان , بیش از کیلوگرم مصرف می شد علاوه بر گرانی این بتن ترک هایی نیز حین ساخت به دلیل جمع شدگی پلاستیکی و ناشی از خشک شدن بیشتر این بتن ها و نیز ترک های حرارتی بوجود آمد.
توسط آیین نامه( ASTM C- (JSCE مورد تأیید قرار گرفته است.. این آزمایش توسط انجمن مهندسان عمران ژاپن است. .این آزمایش براي سنجش میزان تغییر شکل پذیري بتن تحت اثر وزن خود و میزان غلبه بر اصطکاك داخلی بکار می رود .این آزمایش نیز شناخته میشود .براي انجام این آزمایش از همان مخروط Deformability تحت عنوان آزمایش تغییر شکل پذیري یا اسلامپ که براي بتن معمولی کاربرد دارد ،استفاده می شود . با این تفاوت که بعد از برداشتن مخروط،مقداراسلامپ برابر است. بامتوسط قطربتن پخش شده درطی دوبار تکرار آزمایش شکل و جمعی از محققان معتقدند که براي سنجش بهتر اسلامپ در
در این تحقیق، آزمایش مقاومت فشاری نمونهها بر اساس است.اندارد ASTM C انجام شد. نمونهها را بعد از عملآوری در محیط عادی و محیط سولفاته از آب خارج کردیم و به مدت یک روز در دمای محیط قرار دادیم. سپس نمونه ها را در دستگاه بتن شکن قرار داده ونیروی لازم جهت گسیخته شدن نمونه از روی دستگاه قرائت شده و ثبت گردید. آزمایش در سنین ، و روز بر روی نمونههای مکعبی با ابعاد سانتیمتر انجام شد. در شکل نحوهی شکست نمونه ها آورده شده است. که این نوع شکست با توجه به نمودار تنش-کرنش نمونه ها قابل توجیه میباشد.
پس از گذشت ساعت نمونهها به دو نیم تقسیم شده و مقدار نفوذ آب اندازهگیری میگردد] [.در تعیین مقدار نفوذ آب در نمونهها سعی شد تا عدد معرفی شده، میانگینی از مقادیر مختلف نفوذ آب در طول سانتیمتری بعد نمونه باشد.در این آزمایش نمونهها ابتدا به مدت ، و روز در محیط آبشرب و محیط آبشرب با درصد و درصد سولفات عملآوری شده، سپس مورد آزمایش نفوذپذیری قرار گرفتهاند. در شکل دستگاه نفوذپذیری نمونههای مکعبی بتن خودتراکم و نحوه قرار دادن این نمونه ها آورده شده است..