بی کلراید به راحتی تبخیر شده و در هوا آزاد می شود. بی کلراید، موجود در هوا، در اثر تابش نور خورشید و با واکنش با سایر مواد شیمیایی موجود در هوا تجزیه می شود. تقریباً نیمی از بی کلراید موجود در هوا طی ۵ تا روز نا پدید می شود.
اولین مقادیر متیلن دی کلراید در سال ۸، توسط شیمیدان فرانسوی هنری ویکتور رگنا تولید شده است.. وی کلر و دی کلرومتان را با هم ترکیب و سپس در معرض نور خورشید قرار داد. بدین صورت گاز متیلن کشف شد. دی کلرومتان، به دو صورت طبیعی و مصنوعی تولید می شود.
در این دما، هم متان و هم کلرومتان تحت سلسله واکنش هایی قرار می گیرند که به تدریج محصولات کلردار را تولید می کنند. مجموع تولید متیلن بی کلراید در آمریکا، اروپا و ژاپن در سال بالغ بر تن بوده است.. خروجی این واکنش ها مخلوطی از کلرو متان، دی کلرومتان، کلروفرم، تتراکلرید کربن و کلرید هیدروژن می باشد، که این مواد بوسیله تقطیر از هم جدا می شوند.
دی کلرومتان حلال ایده آلی برای انواع فرآیندهای صنعتی محسوب می شود. این ماده در فرآیندهای مختلف و در صنایع بسیاری همچون رنگ زدایی، داروسازی، تولید مواد رنگ زدا، تمیز کردن فلزات، چسب ها، تولید فوم پلی یورتان، تولید رزین پلی کربنات و توزیع و فرمولاسیون حلال مورد است.فاده قرار می گیرد. منابع طبیعی حلال متیلن، شامل منابع اقیانوسی، ماکرو جلبک ها و آتشفشان ها هستند. با این حال بیشتر دی کلرومتان یافته شده در محیط زیست نتیجه نشرهای صنعتی است..
ساختار شیمیایی Dichloromethane بسیار ساده است.. دی کلرومتان، یکی از ساده ترین هیدروکربن های کلر دار شده است.، که از جایگزین شدن دو اتم کلر به جای اتم هیدروژن بر روی مولکول متان بدست می آید. این ماده تجاری، یکی از اعضاء خانواده حلال های شیمیایی هالوژنی محسوب می شود. علت این امر وجود عناصر گروه هالوژن (این گروه شامل