برای تولید PAC به روش آلومینیوم فلزات باید واکنشی با است.فاده از آلومینیوم، خاکستر آلومینیوم و سرباره آلومینیوم انجام شود. ابتدا برای روش اسید، هیدروکلریک اسید به خاکستر آلومینیوم اضافه شده و همزمان با هم زدن آن، پک مایع تولید می شود. در ادامه روش قلیایی و خنثی سازی پیش گرفته و طی فرایند پلیمریزاسیون، رسوب گذاری، فیلتراسیون و خشک شدن، پلی آلومینیوم کلرید تولید می شود.

این ماده را دور از دسترس کودکان قرار دهید. همچنین باید از درجه حرارت شدید، نور خورشید و آفتاب مستقیم نیز دور باشد. به یاد داشته باشید که قرار گیری آلومینیوم کلراید ناپایدار در معرض حرارت و دمای بالای درجه سانتی گراد برای مدت زمان طولانی، باعث متمایل شدن آن به هیدرولیز کردن محلول شده و در نهایت از کارایی آن کاسته می شود.

امروزه در کشورهایی نظیر آمریکا، کانادا، فرانسه، ایتالیا، انگلستان و چین، از این ماده برای تصفیه آب است.فاده می شود. در واقع با اضافه شدن پلی آلومینیوم کلراید به آب آلوده و تصفیه نشده، مواد اضافی موجود در آن منعقد شده و به صورت رسوب، ته نشین می شوند. به این ترتیب فرایند تصفیه آب به راحتی با است.فاده از PAC انجام می شود. برخی از مزایای است.فاده از این ماده در تصفیه آب عبارت است. از:

آلومینیوم سومین عنصر فراوان در پوسته زمین بعد از اکسیژن و سیلیکون است.، اما مانند بسیاری از منابع زمین، عرضه آن محدود است.. پلی آلومینیوم کلراید جزء دسته نمک های حاصل از آلومینیوم است. و یک منعقد کننده یا لخته ساز (کواگولانت) است. که دارای ساختار پلیمری می باشد. نام دیگر این محصول آلومینیوم کلراید هیدراته (ACH) است. و با کد اختصاری PAC شناخته می شود. پک دارای فرمول شیمیایی AlCl(OH) می باشد. از نظر ظاهری پلی آلومینیوم کلراید به دو صورت پلی آلومینیوم کلراید مایع و جامد تولید می شود. پک جامد به صورت پودر یا کریستال بوده و با توجه به گریدهای تولیدی آن به دو رنگ سفید شیری تا زرد پررنگ وجود دارد. پلی آلومینیوم کلراید مایع به رنگ زرد روشن تا زرد مایل به قرمز (بسته به نوع خوراکی و صنعتی) تولید می شود. ویژگی های پلی آلومینیوم کلراید عبارتند از:

منعقد کننده های قدیمی، لایه مضاعف الکتریکی اطراف ذره کلوئیدی ایجاد کرده و با فشردگی آن ها، باعث کاهش پایداری می شوند. پلی آلومینیوم کلراید برای ایجاد این ناپایداری عملکرد متفاوتی دارد. این ماده به سطح ذره کلوییدی جذب شده و پل های اتصالی ذره_پلیمر_ذره ایجاد می کند. به این ترتیب ذرات با سرعت بیشتری پایداری خود را از دست داده و در نهایت از یکدیگر جدا می شوند.