دمای ذوب هیدورکسید پتاسیم درجه سانتی گراد و نقطه جوش آن درجه سانتی گراد می باشد و همچنین قدرت انحلال پذیری آن در دمای درجه سانتی گراد به میزان گرم بر لیتر آب می باشد. هیدروکسید پتاسیم قابلیت اشتعال نداشته و در الکل، پلیسرول محلول، دراتر و آمونیاک نامحلول می باشد. هیدروکسید پتاسیم همانند هیدورکسید سدیم به هنگام انحلال در آب از خود گرما تولید می کند.

دانشمندان از دیرباز احتمال می داند که خاکهای قلیایی موجود در طبیعت اکسید فلزها باشند، اما ماهیت هیدروکسید پتاسیم تا اوائل قرن میلادی مورد بررسی قرار نگرفت. به نحوی که دانشمند سر شناس، لاووازیه نمی دانست جزء اصلی آن از چه تشکیل شده است. و تنها گمان می زد ازت یکی از اجزاء اصلی تشکیل دهنده آن باشد که به نظر می رسد این اشتباه، از شباهت هیدروکسید پتاسیم به نمک آهای آمونیوم مایع بر گرفته شده باشد.

از دیگر است.فاده های این ماده در کشاورزی می توان به است.فاده از آن در علف کش ها و قارچ ها اشاره نمود.به جهت جلوگیری از آفات، ترکیب فسفوروس اسید با هیدروکسید پتاسیم به طور منظم بر روی گیاهان اسپری می گردد. وجود پتاس همچنین به تنظیم PH خاک های اسیدی نیز کمک می کند.

در صورتیکه بلعیده شود می تواند باعث آسیب جدی به بافت ها و مرگ سلولی، مخصوصا زمانی که ماده شیمیایی همچون هیدروکسید پتاسیم با خاصیت قلیایی بالا است. گردد. به طور کلی مواد شیمیایی با خاصیت قلیایی قدرت نفوذ بالاتری به نسبت اسید ها داشته و به لایه های زیرین پوست نفوذ می کند.

اما درنهایت دانشمند انگلیسی به نام همفری دیوی توانست تعیین ماهیت آن را انجام دهد، او در سال تصمیم گرفت هیدروکسید پتاسیم را ذوب کرده و به محض این که الکترولیز را شروع کرد، ذرات کوچک همانند جیوه و دارای جلای فلزی بر روی قطب منفی که در ماده مذاب وجود داشت پدیدار گردید، به نحوی که برخی از این ذرات فوراً به حالت انفجاری سوختند و شعله درخشانی از آنها پدید آمد و مابقی ذرات آتش نگرفته، کدر شده و با قشر نازک سفیدی پوشیده شدند.