فولاد دارای کربن پایین در دمای بالاتر از درجه سانتی‌گراد در فاز آستنیت قرار دارد. چنان‌چه تمام تغییرات در فاز آستنیت انجام شود، فرآیند نورد به صورت همگن خواهد بود. نظر به آن‌که دمای خروجی تختال از کوره پیش گرم‌کن به تلفات حرارتی حین عملیات نورد وابسته است.، مهم است. که تختال در کوره به دمایی رسد تا با دمایی بیش از درجه سانتی‌گراد از آخرین مرحله نورد نهایی خارج شود.
در این روش، ابتدا شمش گرم می‌شود تا به شکل خمیری درآید. سپس از غلتک‌ها عبور می‌کند تا به ضخامت مورد نظر برسد. در مرحله بعد، ورق را سرد می‌کنند. در این مرحله، ورق دچار انقباض می‌شود. برای همین است. که نمی‌توان به طور دقیق اندازه‌های آن را کنترل کرد. بنابراین، است.فاده از روش نورد گرم برای ساخت محصولاتی که نیاز به دقت بالا در کنترل ابعاد و شکل ظاهری دارند، مناسب نمی‌باشد. کاربرد اصلی روش نورد گرم، تولید مقاطع فولادی مانند ورق و میلگرد می‌باشد.
شکل‌دهی به فلزات، یکی از اصلی‌ترین مراحل تولید صنعتی در بسیاری از دوره‌های تاریخی بوده است.. با توجه به این که معمولا مواد سخت، در ساخت محصولات طرفداران زیادی دارند، برای همین شکل‌دهی به آن‌ها هم کار سخت‌تری خواهد بود. اما یکی از روش‌های تولید فولاد، روش نورد است. که به دو شیوه‌ی سرد و گرم انجام می‌شود. با توجه به فرآیند انجام عملیات، با است.فاده از روش نورد، می‌توان ضخامت ورق فولادی را هم تعیین کرد. در ادامه، با مراحل انجام این روش، انواع آن، و مزایا و معایب هر یک بیشتر آشنا می‌شویم.
در قفسه‌های نورد دو غلتکی، رول‌ها امکان چرخش دو طرفه برای کاهش ضخامت را دارند. در قفسه‌های نورد سه غلطکی، رول وسط در خلاف جهت رول بالایی و پایینی حرکت می‌کند. به این ترتیب نیاز به تغییر جهت چرخش و حرکت رفت و برگشتی را از بین می‌برد.
کنترل و تنظیم دما در این روش بسیار مهم است.. دمای فلز باید به‌طور یکنواخت و در تمام نقاط قطعه، از دمای تبلور مجدد فلز حدود ۵ تا درجه سانتی‌گراد بیشتر باشد. غلتک‌های دو جهته نورد گرم، قطری در محدوده تا سانتی‌متر دارند.
