در ۵ آبان ماه ۸ معترضین به افزایش ناگهانی قیمت بنزین در فاز یک شهرک اندیشه اقدام به برگزاری تجمعات اعتراضی کردند و در ادامه اعتراضشان به اقدامات مسلحانه کشیده شد و تعدادی از بانکهای فاز یک اندیشه از جمله بانک انصار، بانک تجارت و بانک قوامین به آتش کشیده شد و به حوزه امام علی که در ابتدای خیابان شاهد غربی فاز یک اندیشه قرار دارد حمله شد.
این فاز قدیمی ترین فاز اندیشه است. و در جنوبی ترین قسمت شهر قرار دارد. شکل گیری این فاز از سال و با واگذاری زمین های متراژ بزرگتر و ساخت خانه های ویلایی صورت گرفت؛ ولی با گذشت زمان و با افزایش جمعیت، واحدهای آپارتمانی در طبقات متعدد نیز احداث گردید. فاز یک به عنوان ناحیه یک شهرداری شهرستان شهریار محسوب می شود و تحت نظر شهرداری اندیشه نیست. بهای مسکن در آن به دلیل دارا بودن سیستم شهرسازی سنتی و کمبود فضای سبز و مراکز درمانی نسبت به فازهای دیگر کمتر است..
در پاسخ به این سوال که آیا پرند برای خرید مسکن مناسب است. یا اندیشه باید با توجه به نیازها و شرایط موجود ابعاد مختلفی در نظر گرفت. شهر جدید اندیشه یکی از شهرهایی است. که به جرات می توان گفت امکانات رفاهی و زیر ساخت های شهری پاسخگوی جمعیت ساکن در آن است. و به تعداد کافی مدرسه، مراکز درمانی، مسجد، مجتمع تجاری و تفریحی و فضای سبز در این شهر ساخته شده، همچنین در مقایسه با
در طی سه دهه گذشته، بخش کشاورزی جمهوری اسلامی ایران مصدر خدمات ارزنده ای به ملت و دولت بوده و نه تنها امنیت غذایی را در کشور فراهم کرده ، بلکه در سخت ترین شرایط نیز از است.قلال و کیان ملی كشور پشتيباني نموده است.. امروزه بخش هاي کشاورزی و مواد غذایی کشور با چالش های جدیدی مانند کمبود آب، شوري خاك، جنگل زدایی و بیابان زایی، تغییرات آب و هوا، رشد جمعیت (به خصوص جمعیت شهری)، آلودگی، و جهانی شدن مواجه گردیده و به اقتضای این موضوع باید برای حفظ این بخش های راهبردی و توسعه آنها در پی راهکاريابی برای مواجهه با آنها باشيم .
همچنین نباید از نظر دور داشت که برخی از الگوهای مصرف اسراف کارانه نیز در جامعه ایران در حال رشد هستند. بخشی از این الگوهای ناپسند مصرف ناشی از نگرش مصرف گرایانه نسبت به مواد غذایی و رفتارهای ناشی از آن هستند. البته این الگوها در جامعه ایرانی ریشه ای ندارند، و صرفا در بین برخی افراد در طبقات اجتماعی با درآمد بسيار بالا رواج محدودی دارند. با این وجود نگرش ها و رفتارهای اسرافجویانه که است.فاده ناکارآمد از مواد غذایی را به عنوان نشانه ای از اعتبار نظر می انگارند، در چندی از کسب و کارها و صنايع ما رواج یافته و می توان مصادیقی از آن را در برخی رستوران ها، هتل ها، مراکز تهیه غذا، و غیره مشاهده كرد. از آنجا که با افزایش قدرت خرید عمومي امکان رواج بیشتر این الگوی مصرف در دوران پساتحریم وجود دارد، این نگرش و رفتار باید از سوی دولت و ملت کنترل شود. در این زمینه باید توجه داشت که اثر و دامنه راهکارهای قیمتگذاری و كنترل بازار محدود بوده، و راهکارهای موثر واقعي را باید در حوزه فرهنگ به کار بست.
در عوض، ضايعات در سال هاي آينده نیز افزایش یافته است.. برخی ازگزارش ها حاکی از از ضايعات درصدی در میلیون تن محصولات كشاورزي تولید شده کشور در هر سال است.؛ شایان ذکر است. این مقدار محصولات کشاورزی براي تغذیه یک جمعیت میلیون نفری كافي است. [،]. آمار و ارقام ضايعات غذايي موجود در جمهوری اسلامی ایران نه تنها بهتر از سطوح ثبت َشده منطقه ای و جهانی نیست، بلکه در بعضی موارد در سطحی نازل تر از این سطوح قرار می گیرد: در این زمینه می توان به درصدضايعات در نان، - (و حتی ) درصد ضايعات در میوه ها و سبزیجات، درصد ضايعات در برنج، درصد ضايعات در خرما، و غیره اشاره کرد[،،،،،،]. گزارش هاي دیگری نيز وجود دارد که حاکی از زیان های اقتصادی عظیم ناشی از ضایعات غذایی در کشور هستند: به عنوان مثال مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گزارش منتشره خود در دی ماه برآورد نموده كه هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضايعات سالانه نان به . ميليارد دلار
همانند نقاط دیگر جهان ، ضايعات مواد غذایی در جمهری اسلامی ایران نیز یک معضل بزرگ به شمار رفته و مسبّب ایراد ميلياردها دلار ضرر اقتصادی، کاهش و اتلاف منابع ، آلودگی و ویرانی محیط زیست ، و فرسایش قدرت اقتصادی كشور است. .ابعاد ضایعات غذایی در کشور در تضاد کامل با چشم انداز ملی جمهوری اسلامی ایران و رهنمودهای اقتصاد مقاومتی است.. الگوهای ضايعات مواد غذایی در ایران شبیه به کشورهایی است. که طبق گروه بندی سازمان بین المللی غذا و دارو در جنوب و جنوب شرق آسیا قرار دارند؛ نظریات و اظهارات کارشناسان و مسئولان کشور در صنایع غذایی و بخش کشاورزی ایران نیز موید این حکم هستند. این حکم متضمن آن است. که ضايعات مواد غذایی در کشور ما بیشتر صبغه تکنولوژیک دارد تا ماهیت فرهنگی. از این رو بهبود فناوری زنجیره های تامین غذا در کشور یکی از اساسی ترین کارهایی است. که باید وجهه همت دولت و ملت در جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد. این کار باید در چهارچوب تنظیم «خط مشی جامع تامین غذا » در سطح ملی و اجرای جهادی آن در کشور تعقیب شود.
زنجیره های تامین برنج کشور نیز مبتلا به ناکارآیی و اتلاف های غیرقابل پذیرش هستند. به گفته ش.اسدي( از کارشناسان موسسه تحقیقاتي برنج ایران) به دلیل فقدان ماشین آلات کارآمد، و نارسایی دانش و آموزش منابع انسانی در عملیات فرآوري برنج، درصد از تولید برنج ایران به برنج شکسته تبدیل می شود. او به علاوه بیان کرده که در مواقع اشباع بازارهای کشور از برنج واراداتی، انبارداری بلندمدت برنج توليد داخل موجب افت کیفی برنج داخلی مورد عرضه در بازار و افزایش ضایعات آن در مرحله مصرف می شود][.